Etenim, iuventute malis aut bonis moribus imbuta, bona aut mala ipsa hominem societas fiet. Ipse Christus Dominus hui;es rei veritatis nobis clarum exemplum suppeditavit, praesertim quum parvulia ad se advocatis divinis manibus benediceret, atque clamaret: Sinite parvulos venire ad me.

Episcopi, quibus Spiritus Sanctus regendam dedit Ecclesiam Dei, praesertim vero Pontifices Maximi, Servatoris nostri vestigia secuti, cuius vices gerunt in terris, verbis atque operibus instituta ad iuventutem christiane erudiendam spectantia alacri animo, peculiarique sollecitudine commendarunt atque eisdem sunt suffragati. Pius autem IX Pont. Max., quem diutissime Deus ad Ecclesiae gloriam incolumem ac sospitem servet, {3 [297]} praeter indefessos labores pro adolescentulis periclitantibus perlatos, omnimodis subsidiis illas institutiones fovit, quae ad huiusmodi sacri ministerii partem spectarent.

Nostris vero temporibus longe maior urget necessitas. Nam incuria multorum parentum, abusus artis guttembergiae, haereticorum atque schismaticorum conatus ad coacervandos sibi sectatores, necessitatem ingesserunt simul coniungendi vires ad proelianda proelia Domini sub Vexillo Vicarii Domini nostri Iesu Christi, ad tuendain fidem et tutandos bonos mores praesertim adolescentulorum, quos prae inopia deficiunt praesidia ad christianam doctrinam assequendam. Hic est finis Societatis sive Congregationis Sancti Francisci Salesii.

DE EIUSDEM SOCIETATIS PRIMORDIIS.

Iam inde ab anno millesimo octingentesimo primo et quadragesimo Ioannes 'Bosco sacerdos una cum aliis ecclesiasticis viris operam dabat, ut simul in unum locum Augustae Taurinorum adolescentulos derelictos et pauperes colligeret, eosque ludis exhilararet, eodem vero tempore pansm divini verbi iis distribueret. Quae quidem omnia auctoritatis ecclesiasticae consensu fiebant.

Quum autem Deus exiguis bisce initiia benedieeret, mirum quantue adolescentium numerus huc libenter conveniret! Quibus quidem omnibus perpensis, anno MDCCC XLIV Aloysius Fransonius, felicis recordationis, Taurinensis Dioecesis Archiepiscopus, {4 [298]} passus est aedifeium in formam Ecolesiae dicari[1], ibique sacra omnia peragi, quae necessaria sunt ad rito colendos dies festos, atque adolescentulos instituendos, qui frequentiores in diem adventabant. Hue saepius Archiepiseopus ipse se contalit, ut Sacramentum Confirmationis administraret. Anno MDCCCXLVI decrevit, ut omnes, qui huic instituto interessent, ibi possent ad Sanctum Li ucharistiae Sacramentum admitti, praeceptum Paschatis adimplere; ut sacerdotibus liceret ibi sacrum solemne facere, et triduanas vel novendiales preces indicere quoties ipsis videretur. Haec omnia in Asceterio s. Francisci Salesii fatta sunt usque ad annum MDCCCXLVII. Hoc autem anno quum numerus adolescentulorum augeretur, ideoque aedes iam nequiret omnes capere, adnuente auctoritate ecclesiastica, in alia urbis regione, ad Portam Novam, alterum Asceterium adapertum fuit sub titulo s. Aloysii Gonzagae.

Quum vero et haec duo, labente tempore, satis non essent, tertium anno MDCCCXLIX in Vanchilia, eiusdem etiam urbis regione, instituebatur sub titulo Sancti Angeli Custodia.

Irrumpentibus autem iis temporum difacultatibus, quae religioni summopere adversarentur, vir amplissimus, cui dioeceseos cura erat demandata, motu proprio regulas huiusmodi Asceteriorum {5 [299]} probavit, et Ioannem Bosco sacerdotem eorumdem Boetorem constituit, gnacumque facultate donatum, quae ad id necessaria atgae opportuna videretur. Complures Episcopi easdem regulas exceperunt, atque nituntur, ut in suis quoque dioecesibus huius generis Asceteria Jioreant.

At praeter opinionem alia gravis extitit necessitas. Nonnulli adolescentes, grandiori iam aetate, nequibant satin institui christiana dottrina solis diebus festis, ac propterea oportuit scholas aperire, ubi horis tum diurnis, tum nocturnis, per hebdomadam, christiarla institutione excolerentur. Quin imo ex iis complures derelitti et dura paupertate conflictati in peculiarem domum recepii sunt, ut ibi periculie erepti religionem docerentur, et in aliquo opificio exercerentur. Quod quidem etiam nunc (anno MDCCCLXXIII) fit praesertim Augustae Taurinorum in aedibus quae sunt ad hospitium Asceterii a. Francisci Salesii, ubi octingenti et ultra numerantur. Anno MDCCCL XIII ali. quoque domus Mirabelli, qui pagus est in agro Montis Ferrati, adaperta fuit, cui titulus: Parvum Sancti Caroli Seminarium. Nunc autem hoc collegium seu parvum Seminarium ad Paguro Sancti Martini in eodem territorio Casalensi translatum fuit. Anno vero MDCCCLXIV apud Lanceum in agro Taurinensi nova domus in collegii formam eretta fuit. Itidem abhinc paucia annis aliae domus adapertae sunt et guidem:

Anno MDCCCLXX collegium Beatae Virginia Mariae ab Angelis Alaxii, quae urbs est dioecesis Albingaunensis; {6 [300]}

Anno MDCCCLXXI aliud municipale ephebeum Varagine, dioecesis Savonensis;

Eodem anno MDCCCLXXI Hoapitium Sanati Vincentii in urbe S. Petri ab Arena, in Genuensi dioecesi,.pro adolescentulis derelictis;

Anno praeterea MDCCCLXXII ephebeum adapertum fuit prope urbemTaurinensem in regione vulgo Valsalice dieta. Tandem exeunte anno MDCCCLXXIII in pago Cogoleti dioecesis Savonensis, nova domus adaperta fuit, qua sacrum ministerium publice exercetur una cuna administratione acholarum pro adolescentulia totius loti. Domibus antedietie quingenti circiter septem mille adolescentuli scientia et religione instituuntur (MDCCCLXXIV).

Iam vero quum adolescentuli frequentes Asceterium diebus festis adirent, scholae diurnae et vespertinae haberentur, ac mirum in modum exceptorum numerus in dies augesceret, copiosa nimis messis Domini fatta est. Quapropter ut probatae iam disciplinae unitas servaretur, a qua uberrimus fructus provenire consuevit, iam inde ab anno MDCCCXLIV nonnulli viri ecclesiastici se se simul collegerunt, ut genus quoddam societatis vel congregationia constituerent, alius alium exemplo atque institutione invicem adiuvantes. Nullo re voto adstrinxerunt, tantumque polliciti sunt se strenuam iis operam daturos, quae ad maiorem Dei gloriam suaeque animae utilitatem conferre viderentur. Ioannem Bosco Sacerdotem ultro cibi Praefectum adlegerunt.

Licet autem nulla vota proferrentur, actu tamen eadem ferme observabantur, quae Aie exponuntur. {7 [301]}

I. Huius societatis finis.

l. Huc spectat Salesianae Congregationis finis, ut socii simul ad perfectionem christianam nitentes, quaeque charitatis opera tum spiritualis, tum corporalia erga adolescentes, praesertim si, pauperiores sint, exerceant, et in ipsam iuniorum clericorum educationem incumbant. Haec autem societas constat ex ecclesiasticis, clericis atque laicis.

2. Iesus Christus coepit facere et docere, ita etiam socii incipient externarum virtutum exercitio, et scientiarum studio se ipsos perficere; deinde aliorum beneficio strenuam operam dabunt.

3. Primum charitatis exercitium in hoc versabitur, ut pauperiores ac derelicti adolescentuli excipiantur, et sanctam catholicam religionem doceantur, praesertim vero diebus festis, quemadmodum Augustae Taurinorum fit in quatuor Asceteriis s. Francisci Salesii, s. Aloysii Gonzagae, s. Angeli Custodis, nune Sanctae Iuliae, et s.Iosephi (anno MDCCCLXXIV).

4. Saepe autem contingrit, ut adolescentuli inveniantur adeo derelicti, ut, nisi in aliquod hospitium recipiantur, quaecumque cura frustra iis omnino impendatur. Quod ut fiat, maiori qua licebit sollicitudine, domus aperientur, in quibus Divina opitulante Providentia, receptaculum, victuset vestimentum iis subministrabuntur. Eodem vero tempore, quo fidei veritatibus instituentur, {8 [302]} operam quoque alieni arti navabunt, quemadmodum nunc fit in aedibus quae Asceterio s. Francisci Salesii adiunguntur in hac urbe, et in Hospitio Sancti Vincentii de Pauli prope urbem Genuensem.

5. Quum vero gravissimis periculis subiiciantur adolescentes, qui ecclesiastico ministerio initiari cupiunt, maximae curae huic societati erit eos in pietate et vocatione colere, qui se studio et pietate specialiter commendabiles ostendant. In adolescentibus autem studiorum causa excipiendis ii praeferentur, qui pauperiores sint, qui ideo curriculum studiorum alibi neqneunt explere, dummodo aliquam spem vocationis ad ecclesiasticam militiam praebeant.

6. Quum autem necessitas catholicae religionis tutandae gravior etiam urgeat inter christianos populos, praesertim in pagis, propterea socii strenue adlaborabunt, ut homines, qui potioris vitae amore per statos aliquot dies secedunt, sd pietatem confirment erigantque; ut bonos libros in vulgus spargant, omnibusque rationibus utantur, quae a sedula charitate proficiscuntur; verbis denique et scriptis impietati adversentur, et haeresi, quae omnia tentat, ut in rudes ac idiotas pervadat. Huc spectant sacrae conciones, quae identidem habentur; huc triduanae et novendiales supplicationes; huc demum libri evulgati per officinam librariam ab anno MDCCCLXII inatitutam aliique quam plurimi. {9 [303]} [Regulae Societatis s. Francisci.]

II. Huius societatis forma

1. Sodi omnes vitam communem agunt, uno fraternae oharitatis votorumque simplicium vinculo constrieti, quod eos ita constringit, ut unum cor, unamque animam efficiant ad Deum amandum, eique serviendum virtute obedientiae, paupertatie, morum sanctimonia, et accurata christiana vivendi ratione.

2. Quicumque societatem ingressus fuerit civilia iura, etiam editis votis, non amittit. Ideo valide et licite potest emere, vendere, testamentum conficere, atque in aliena bona succedere. Sed quamdiu in societate permanserit, nequit facultates suas administrare, nisi ea ratione et mensura qua Rector Maior in Domino bene iudicaverit.

3. Omnis fructus rerum sive mobilium, sive immobilium, quas societatem ingrediendo 4uis secum attulit, quo tempore vitam in ipsa egerit, ad eamdem pertinebit. Poterit tamen vel partim, vel etiam omnino parentibus erogare quae extra congregationem possideat; at semper obtento Rectoris consensu.

4. Clerici et Sacerdotes, etiam postquam vota emiserint, patrimonia vel simplicia beneficia retinebunt, sed neque administrare, neque iis perfrui poterunt nisi ad Rectoria voluntatem.

5. Administratio patrimoniorum, beneficiorum et omnium, quae in societatem inferantur, ad Superiorem {10 [304]} Generalem perinet, qui vel ipse vel per alios ea administrabit; et donee quisquam in congregatione fuerit, annuos.eorum fructus idem Superior percipiet.

6. Eidem Superiori omnes sacerdotes missarum etiam eleemosynam tradent. Omnes vero, tum sacerdotes, tuoi clerici, vel laici, omnem pecuniam, quodcumque donum quibusque titulia ad eos perveniant, eidem committent.

7. Unusquisque votis tenetur, donec in societate permanserit. Si quis vel fusta de causa, vel prudenti superiorum iudicio, a societate discedat, a votis poterit a Superiore Generali exsolvi.

8. Unusquisque maneat in vocatione, ad quam vocatus est, usque ad vitae exitum. In mentem quotidie sibi revocet gravissima illa Domini Servatoris verba: Nemo mittens manum ad aratrum, et respiciens retro, aptus est regno Dei.

9. Verumtamen, si quis a societate egrediatur, nihil sibi ob tempus, quod in ea transegit, poterit adrogare, neque aliud secum ferre, quam quod Generalis Superior opportunius iudicabit. Recuperabit autem plenum ius de rebus immobilibus atque etiam de mobilibus, quarum proprietatem ab ingressu in societatem servaverit. At nullum fructum, neque corum administrationis rationem exposcere poterit pro tempore quo in societate permanserit, nisi cum Rettore maiore aliquod peculiare pactum intercesserit.

10. Qui affert pecuniam, mobilia, vel alia cuiuscumque generis in societatem animo proprietatem servandi, debet indicem eorumdem Superiori {11 [305]} tradere, qui, rebus omnibus recognitis, ci ohartam receptionis dabit. Cum autem velit sooiun rea recuperare, quae usa consumuntur, eas recipiet eo statu, in quo tane temporis erunt, quin poasit compensationem repetere.

III. De voto obedientiae.

1. Propheta David Deum enixe orabat, ut illum doceret eius voluntati obsequi. Servator Dominus certos nos fecit se bue in terras descen disse, non ut faceret voluntatein suam, sed voluntatem Patris sui, qui in coelis est. Huc speetat obedientiae votum, scilicet, ut certiores efficiamur nos sanetae Dei voluntati obtemperaturos.

2. Obedientiae votum socios ita devincit, ut iis tantum operam navent, quae Superior fore iudicabit ad maiorem Dei gloriam, et animae suae proximique utilitatem, secundum ea, quae bisce constitutionibus praescribuntur.

3. Huiusce voti observantia sub culpa non obligat, nisi in iis, quae mandatis Dei, Sanctaeque Matris Ecclesiae adversentur.

4. Obedientia nos certos reddit Dei voluntatem adimplere. Quapropter unusquisque proprio Superiori obediat, illumque in omnibus veluti patrem peramantem habeat, eique pareat integre, prompte, hilari animo et demisse; ea animi persuasione ductus, in re praescripta ipsam Dei voluntatem patefieri. {12 [306]}

5. Nemo anxietate petendi vel reeusandi afficiatur. Si quis autem cognosceret quidpiam sibi vel nocere, vel necessariun esse, reverenter id Superiori exponat, cui maximae erit curae eius necessitatibus oonsulere.

6. Maxima unicuique fiducia in superiore sit, neque ullum cordis secretum quisquam illum celet.

7. Nemo resistendo pareat, neque verbis, neq ue factis, neque corde. Quo magis aliquid repugnat facienti, eo maiori merito erit in conspeetu Dei si illud perficitur.

IV. De voto paupertatis.

1. Votum paupertatis apud nos respicit cuiuscumque rei administrationem, non possessionem. Eiusmodi autem voti observantia in hoc praecipue consistit, ut animum ab omnibus terrestribus alienum quisque habeat; quod nos vita quoquoversuni communi relate ad victum et vestimentum consegui curabimus, nec quidpiam nisi peculiari Superioris permissione pro nobia retinentes.

2. Unusquisque hoc voto tenetur cellulam suam maxima simplicitate habere, et summopere niti, ut cor virtute, non corpus vel aedium parietes exornentur.

3. Nemo, sive intra sive extra congregationem, pecuniam apud se aut apud alios habeat quacumque de causa. {13 [307]}

4. Si quis iter sit ingressurua, vel a Superiore mittendus ad aperiendam, vel administrandam alignam domum, vel explendam aliquam sacri ministerii partem, vel alia necessitar adsit, tum Superior ea statuet, quae temporum, locorum et sociorum adiuncta postulabunt.

5. Mutuum dare, accipere, vel ea, quae sunt apud se aut in societate, elargiri, contractus finire cuiuslibet generis, absque Superioris licentia non tantum cum externis, sed etiam cani sociis congregationis omnino vetituiu est[2].

V. De voto castitatis.

1. Qui vitam in derelictis adoleseentulis sublevandis impendit, certe totis viribus niti debet, ut omnibus virtutibus exornetur. At virtus summopere colenda, atque quotidie prae oculis habenda, virtus angelica, virtus prae caeteris cara Filio Dei, virtus est castitatis.

2. Qui firmam spem non habet, se, Deo adiu vante, virtutem castitatis, tum dictis, tum factis, tum etiam cogitationibus posse servare, in hac societate non profiteatur; in periculo euim saepenumero versabitur.

3. Verba, oculorum obtutus, licet indifferentes perverse interdum ab adolescentulis excipiuntur, {14 [308]} qui humanis cupiditatibuo iam fuerunt subacti. Quapropter maxiina cura est adhibenda, quoties sermo cum adoleseentulis instituitur cuiuslibet aetatis, aut conditionis, vel quidpiam cum illis agitur.

4. Conversationes defugiantur, si hae sint cum personis alterius sexus, vel etiam cum ipsis secularibus, ubi haec virtus periclitari videatur.

5. Nemo se conferat domum apud notos, vel amicos absque consensu Superioris, qui, quoties fieri possit, comitem ei adiunget.

6. Ut castitatis virtus diligentissime custodiatur, haec potissimum sunt agenda. Scilicet ut quisque sancte ad Poenitentiae et Eucharistiae Sacramenta saepe accedat; consilia confessarii sedalo exequatur; otium defugiat; omnes corporis sensus coérceat, et moderetur; frequenter Iesum in Sacramento invisendum adeat; crebras iaculatorias preces fundat ad Mariam SS., Sanetum Frauciscum 8alesium, Sanctum Aloysium Gonzagam, qui sunt huius Societatis praecipui patroni.

VI. Religiosum societatis regimen.

1. Socii arbitrum et Supremum Superiorem habebunt Pontificem Maximum, cui omnibus in locis, temporibus et dispositionibus suis humiliter et reverenter subiicientur. Quin imo praecipua erit cuiusque socii sollicitudo totis viribus promovendi ac defendendi auctoritatem et observantiam {15 [309]} Ecclesiae Catholicae legum, eiusque Supremi Antistitis, et hic in terria legislatoris et lesu Christi Vicarii.

2. Quoquo triennio elapso Capitulum Generale habebitur ad pertraetandas res maioris momenti et ad societatem spectantea. Huiusmodi acta ad sacram Episcoporum et Regularium Congrem gationem erunt mittenda et approbanda.

3. Quod ad Sacramentorum administrationem ac praedicationem et ad ea omnia, quae ad publicum sacri ministerii munus attinent, striete subiicientur Episcopo illius Dioecesis, in qua do mus est ad quam pertinent iuxta sacrorum canonum praescripta.

4. Omnes Socii strenuam operam dabunt, ut episcopo propriae dioecesis auxilium praebeant, ac, quantum licebit, religionia iura omnimode tueantur, illius bonum sedulo promoveant, praesertim si agatur de pauperioribus adolescentulis instituendis.

5. Quod vero ad sacros ordines spectat, socii ab Episcopo Dioecesis eos accipient, a quo sunt ordinandi iuxta decretum Clementis Papae VIII die 15 Martii 1596[3]. {16 [310]}

VII. Internum societatis regimen.

1. Quod ad internum attinet, tota Soeietas Capitulo Superiori subiicitur, quod ex Rettore, Praefecto, Oeconomo, spirituali Direttore seu Catechista, et tribus consiliariis constat.

2. Rector maior totius societatis moderator est; ipse in quacumque Societatis domo domicilium eligere potest. Omnia quae respiciuiit officia, personas, res mobiles aut immobiles, spiritualia vel temporalia ei subiiciuntur. Proinde Rectoris munus est socios in societatem admittere vel non; unicuique adsignare quae spectant rive ad spiritualia, rive ad temporalia, quae per se aut per delegationem praestare poterit. At nulla quod ad rea immobiles spectat, emendi, vel vendendi ei erit facultas absque Superioria Capitoli consensu.

3. Nemo, exceptis Capitulo Superiore et domorum directoribus, potest epistolaa scribere vel accipere sine Superioris permissione vel alterius socii ab eodem ad hoc specialiter delegati.

Verumtamen omnes socii possunt epistolas vel alia scripta ad Superiorem Generalem mittere, inconsultis superioribus loci, in quo ipsi commorantur. Iisdem autem superioribus talia scripta invisere minime licebit.

4. Rector maior in munere suo ad duodecim annos manebit, et iterum eligi poterit. Sed haec. reelectio erit semper a Sancta Sede colifirmanda..

5. Idem Rector Capitulum et Domuum Directores {17 [311]} singulis annis convocet, ut, societatis necessitatibue cognitis, iis consulatur, eaeque sollicitudines adhibeantur, quas tempora et loca exposcemt.

6. Capitulnm ita convocatum poterit etiam eos articulos regulis addere, quos opportunos ad societatis utilitatem iudicabit, at semper co sensu et ratione, quibus regulae iam probatae sunt. Huiusmodi tamen articuli vim obligandi non habebunt, nisi Sanctae Sedis approbationem prins obtinuerint. Quoties dubium exoriatur circa modum, quo aliquis articulus intelligi debeat, Rector Maior potest eumdem interpretari quemadmodum spiritui Societatis magis consentaneum iudicaverit.

7. Mortuo Rectore, Praefectus illius vicem geret, donee successor ci creatus sit; at nullam ipse poterit neque disciplinae, neque administrationi mutationem afferre,quo tempore societatem reget.

8. Mortuo Rectore, statico Praefectus illius mortem annuntiet omnium Domuum sociis, ut ita unusquisque maximam sollicítudinem adhibeat in iis spiritualibus auxiliis ci praebendis, quae regulae praescribunt. Deinde omnes earumdeni Directores invitet ut successoris electioni interesse satagant.

9. At si forte contingat, quod Deus avertat, ut Rector Maior gravissime officia sua negligat, praefectus vel quisque de superiore capitalo, una cum aliis membris eiusdem Capituli, poterit domnum directores convocare, ut Rectorem efficaciter admoneant. Quod si non sufficiat, Capitulum de hac re sacram Episcoporum et Regularium {18 [312]} Congregationem certiorem faciat, cuius consilio et responsione accepta, Reotor Maior deponi potest.

VIII. De rectoris maioris electione.

1. Ut quis Rector Maior seu generalis Superior eligit possit, oportet ut saltem decem annos in societate transegerit, trigesimum quintum suae aetatis expleverit, sociis vitae sanctimonia praefulserit, et in perpetuum professus sit.

2. Duplici ex causa Rectoris Maioris electio fieri continget, videlicet vel ob finitum duodecim annorum munus, aut ob Rectoris mortem.

3. Si Rector Maior eligendus est, eo quod duodecim annos in munere transegerit, electio sic est facienda. Ipsemet Rector Maior, tres mensee antequam sui officii tempus labatur, Capitulum Superius convocabit, eique sui muneris finem imminere palam faciet. Huius rei notitiam transmittet Directoribus cuiusque Domus, eisque sociis omnibus, qui secundum constitutiones suffragium dare poterunt. Dum autem finis sui muneris diem significabit, aliam statuet diem ad sui successoris electionem perficiendam. Eodem tempore pietatis opera assignabit ad superna lumina obtinenda, Ilare et distincte omnes commonens de stricta singulorum obligatione suùm dandi suffragium illi, quem ad Dei gloriam utilitatemque anímarum in societate promovendam magis idoneum in Domino iudicaverint. Tempus vero electionis peragendae, si fieri potesti quindecim {19 [313]} dierum spatium a fine muneris sui excedere non debebit.

4. A die, quo suum manus explevit, usque ad peractam eiusdem sucoessoria electionem, Reetor Maior velati Praefectus perget in societatis regimine et administratione eadem auctoritate qua poliet Praefectus in morte Rectoria, donec eius successor in munere suo reapse sit constitutua.

5. In electione Rectoria Maioris suffragium dabunt capitulum superius, Directores cuiusque Domus una cum socio a professis eiusdem domus eletto.

Si quis ex quacumque causa proprium suffragium praestare non poterit, ab aliis licite et valide electio fiet.

6. Maioris Rectoris electio aie fiet: Omnes electooes, flexis genibus ante imaginem Domini nostri Iesu Christi crucifixi, divinum auxilium invocabunt persolventes. hymnum Veni, Creator Spiritus etc. Quo finito, Praefectus fratribus una simul collectis causam patefaciet propter quam eos advocavit. Postea omnes socii professi atque praesentes scribent nomen illius, in cuius favorem suffragium edere intendunt, et schedulam sic exaratam ponent in vasculo ad hoc parato. Hisce peractis, secreto modo ab omnibus praesentibus eliguntur tres scrutatores cum duobus secretariis. Qui votorum pluralitatem consecutus fuerit, erit novus Rector, seu Superior Generalia. Si forte duo vel tres eumdem suffragiorum numerum obtinuerint, iterum fiat electio inter eos, qui paritatem habuerunt. {20 [314]}

7. Si autem ob Superioria Generalia mortem electio esset facienda, haec regula et ordo teneantur: Mortuo Rectore Maiore, Praefectus illius mortis notitiain ad omnes Domorum Directores per scriptum transmittet, ut spiritualia suffragia secundum constitutiones quam citissime pro defaneti anima fiant. Electio huiusmodi non ante tres, neo serius sex mensibus a Rectoris morte erit facienda. Ad hunc finem Praefectus Capitulum Superius congregabit, eiusdeinque consensu opportuniorem statuet diem ad convocandos eos, qui electioni interesse debent, adinonens de iis omnibus quae art. 3° ditta sunt.

8. Suffragium autem ii dabunt, qui hoc iure polleant in electione Rectoris facienda sicut in articulo 5º huius capitis dictum est.

9. Qui pluralitatem votorum assecutus fuerit, erit novus Superior Generalis, cui omnes societatis sodales obedire tenentur.

Peracta electione, Praefectus, ut novus Rector Maior citius omnibus congregationis sociis innotescat, operam dabit. Quo facto, omnis superioris generalis auctoritas in Praefecto finem habet.

IX. De caeteris superioribus.

1. Praefectus et spiritualis Director creantur a Rectore. Oeconomus vero et tres consiliarii suffragiis eligentur a sociis, qui cum iam vota perpetua emiserint ad Rectoria Maioris electionem partem habere poterunt. {21 [315]}

2. Pro societatis utilitate electio ita fiet primo anno oeconomus, deinde unoquoque anno unus ex consiliariis eligantur.

3. Electio erit facienda prope solemnitatem s. Francisci Salesii occasione, qua domorum directores convocari solent. Tribus mensibus ante dietam solemnitatem Rector maior notum faciet omnibus domibus quisnam de Capitulo Superiori tempus proprii muneris compleverit, diem assignans, qua omnes domus debent electionem peragere.

4. Itaque omnes Directores suae domus in perpetuum professos colligent, et cum socio ab ipsis eletto ad futuram electionem venient.

5. Die praefixa Capitulum Superius cum directoribus et omnibus sociis secum deductis suffragium et scrutinium publice facient. Ad hoc eliguntur tres scrutatores cum duobus secretariis. Qui suffragiorum pluralitatem obtinuerit, novum erit membrum Superioris Capituli. Quod si duo vel plures eumdem suffragiorum numerum consecuti fuerint, inter hos a praesentibus sociis nova electio fiat.

Si vero alicuius domus Director aut socius eins ob nimiam distantiam, vel alia rationabili causa ad huiusmodi electionem pervenire non potuerit, electio valida et perfetta erit habenda.

6. Officia cuiusque membri Saperioris Capituli Rector, prout feret necessitas, distribuet.

7. Directori tamen spirituali novitiorum cura est specialiter demandata. Ipse enim una cum novitiorum magistro strenuam operam dabit, ut {22 [316]} ipsi illum charitatis et sollicitudinis apiritum condiscant, actuque perficiant, quo inflammari debet, qui omnem vitam suam ad animarum lu crum optat impendere.

8. Directoris quoque spiritualis est Rectorem reverenter adinonere, quoties gravein negligentiam perspiciat in regulis Congregationis exsequendis, vel earuin observantiam in aliis promovendam neglexerit.

9. Praecipunin vero Directoris spiritualis officium in eo praesertim versatur, ut in morali omnium sociorum vitae ratione sedalo attenteque invigilet. Quapropter ipse vel per epistolas vel de praesentia cum omnibus domorum Direetoribus frequentem relationem habebit, ut, quidquid generatiin vel singillatiin ad spiritualem utilitatein conferre cognoscit, iuxta Rectoris voluntaxem provideat, atque res magni momenti Rettori patefaciat, ab eodemque consilium petat.

10. Praefectus, Rectore absente, illius vicem gerit in iis omnibus quae ad consuetum societatis processum spectant, vel quae peculiariter illi fuerunt demandata.

11. Ipse rationem habebit exceptae.et expensae pecuniae: notabit legata, alicuius momenti donationes in quamcnmque domum collatas et earum destinationem. Omnis venditio, emptio, omnesque mobilium et immobilium facultatum fructus sub Praefecti custodia et responsione erunt.

12. Praefectus igitur est veluti centrum a quo totius societatis administratio proficisci et ad quod referri debet. Praefectus vero Rectori {23 [317]} subiicitar, eique facti saltem semel in anno rationem reddet.

13.Oeeonomus materialem totius soeietatis processum procurabit et diriget. Ipse enim executioni mandabit emptiones, venditiones, aedificationea et alia similia., Sed in causis civilibue et iudicialibus agere non poterit absque Sanctae Sedie consensu. Itidem Oeconorni maneris est consulere ut unicuique domui, quae necessaria sunt, suppeditentur.

14. Consiliarii omnibus deliberationibus intersunt, quae ad acceptionem vel remotionem vel votorum admissionem alicuius socii pertinent. Si agatur de aperienda nova domo; de alicuius domus Directore eligendo; de contractibus rerum immobilium emptionis aut venditionie; denique de rebus maioris momenti, quae ad rectum Societatie generalem processuin spectant. Si in suffragiorum emissione maior pare favorabilium non habetur omnes de re agenda deliberationes Rector protrahet.

15. Unus de consiliariis ex delegatione Rectoris curam aget de rebus scholasticis totius Societatis. Alii duo pro opportunitate vices gerent alicuius membri de Capitulo Superiore, quiì vel ob infirmitatem vel aliam causam munere suo fungi nequeat.

16. Unusquisque ex superioribus, Rectore excepto, quatuor annos in munere suo manebit, ac iterum eligi poterit. Si quis autem ex Capitulo Superiori morte vel quacumque causa cessaverit a proprio officio antequam quadriennium adimpieverit, {24 [318]} Rector Maior eins munire tradet cui melius in Domino iudicaverit, sed tantum usque ad finem quadriennii iam incepti a socio cessante.

17. Si opus fuerit, Rector Maior cum Capitali Superioris consenso constituet visitatores, eisdemque curam quamdam demandabit de certo domorum numero, quum earum distantia et numerus id postulaverit. Huiusmodi visitatores sive inspectores Rectoris Maioris vices gerent in domibus et negotiis eisdem demandatis.

X. De singulis domibus.

1. Siquando singulari divinae Providentiae favore aliqua domus sit.aperienda, ante omnia Superior Generalis, quod ad spiritualia attinet, conveniet cum Episcopo Dioecesis, in qua domus aperienda est, eique in omnibus sacri ministerii partibus subiicietur, quas regularum societatis observantia patiatur.

2. Sed hac in re cautissime incedendum est, ne in domibus aperiendis, vel in administrationibus cuiuscumque generis suscipiendis aliquid statuatur vel agatur contra leges ecclesiasticas aut civiles.

3. Si autem domus aperienda sit iuniorum seminariuni, vel seminarium clericoruin, qui grandiori iam sint aetate, tunc non solum quod ad sacrum ministerium spectat, sed omnis etiani Superiori Ecclesiastico submissio praebebitur. In eligenda materia, quae tradi debeat, in libris {25 [319]} adhibendis, in disciplina atque etiam in temporali administratione iis tenebitur, quae Rector Maior cum Ordinario loti constituet.

4. Socii ad novam domum adlecti minus tribus non sint, ex quibus duo saltem Sacerdotes esse debent. Superior cuiusque domus a Capitulo Superiore eligitur et Directoris nomen assumet. Quaeque domus bona administrabit, quae vel dono data, vel in societatem illata sunt, ut peculiari illi domui inserviant; at semper ratione a Superiore Generali descripta.

5. Peculiares domos laltem semel in anno inviset Rector per se vel per visitatorem, ut diligenter inquirat, an officia expleantur, quae regulae societatis praescribunt; simulque animadvertat, an spiritualium et temporalium administratio ad propositum finem reapse spectet, ut scilicet Dei gloria et animarum salus promoveantur.

6. Ad Directorem autem quod attinet, ita se in cunctis gerat, ut omni temporis momento corum possit rationem reddere Deo et Superiori Rettori.

7. Praecipua est eiusdem Rectoris cura in recente quaque domo capitulum constituere, quod numero sociorum in ea habitantium congruat.

8. Ad hoc autem capitulum constituendum convenient Capitulum Superius et novae domus Director.

9. Inter eligendos primus est Catechista, deinde Praefectus, et si opus fnerit etiam Oeconomus, tertio demum singoli Consiliarii, iuxta Sociorum {26 [320]} numerum et ea quae in illa domo agenda sunt.

10. Quod si distantia, tempora et loca suadeant quaedam esse exeipienda in capitulo constitnendo, vel in muneribus assignandis, omni ad id auctoritate Rector maior pollet, consentiente tamen Capitulo Superiore.

11. Director neque emere, neque vendere immobilia, neque nova aedificia erigere vel aedificata demoliri poterit, neque innovationes magni momenti perficere, visi adsit Rectoris Maioris consensus. In administratione omnis processus spiritualis, scholasticus, materialis ad eum pertinet; at in iis, quae maioris momenti sint, consultius erit capitulum suum convocare, nec quidpiam deliberare nisi illius consensus habeatur.

12. Catechista spiritualia quaeque illius domus procurabit, sive relate ad socios, sive relate ad caeteros qui ad congregationem non pertinent, ac quoties opus erit, Directorem admonebit.

13. Praefectus Directoris vices gerit et praecipuum ipsius manus erit res temporales administrare, coadiutorum curam gerere, supra alumnorum disciplinam attento oculo vigilare iuxta regulas uniuscuiusque domus et consensum Directoris. Ipse paratus esse debet ad rationem de sua gestione reddendam Direttori suo, quoties ab eo expostulabitur.

14. Oeconomus, ubi necesse sit, Praefectum adiuvabit in suis officiis, praesertim in executione temporalium negotiorum.

15. Consiliarii autem intersunt deliberationibus {27 [321]} alicnius momenti et Directorem adiuvant in re scholastica et in iis ownibus, quae eis demandata erunt.

16. Unusquisgne Director quotannis Rectori Maiori spiritualis et temporalie administrationis suae domus rationem reddere debet.

XI. De acceptione.

1. Vix quispiam societatem ingredi petierit, Director illius domus, in qua fatta est petitio, necessariam postulantis notitiam assequetur, quam Rectori tradet, ut in probationeni excipiatur.

Rector autem maior eum ad acceptionem admittet, si a capitulo superiori suffragiorum pluralitatem postulans consecutus fnerit.

2. Post tempus probationis res erit apud capitulum eiusdem domus. Si saltem maiorem suffragiorum partein obtinuerit de illo referetur Rettori Maiori, qui, habita Superioris Capituli sententia, eum ad vota admittet vel per se vel per delegationem. Haec autem delegatio iterum remittenda erit Rettori Maiori cum opportunis indicationibus, ut novus socius in catalogo societatis inscribatur.

3. In absentia Capituli Superioris ipse Rector Maior, rationabili causa interveniente, potest in societatem recipere et ad vota admittere vel etiam dimittere ex societate in unaquaque domo; at hoc fieri poterit suffragante et praesente domus illius {28 [322]} Capitulo. Hoc autem in casa Director illius domus, in qua acceptio vel dimissio facta est, rem nunciabit Capitulo Superiori cum opportunis indicationibus, ut socius vel inseribatur in societatis catalogo, vel ab eo expungatur.

4. Ut quisquam ad vota emittenda admittatur, necesse erit ut primae et secundae probationis tirociniuni exercuerit. At nemo ad votorum emissionein admittendus est, risi sexdecim aetatis annos fnerit praetergressus.

5. Haec autem vota per triennium emittuntur. Tribus autem annis transactis, praevio Capituli consensu, cuilibet facultas dabitur ea ad aliud triennium repetendi, vel perpetua faciendi, se videlicet per omnem vitam votis obligandi. Nemo tamen ad sacros ordines titulo congregationis erit admittendus, nisi vota perpetua iam emiserit.

6. Ut socius Congregationi possit adscribi praeter virtutes, quae regulis praescribuntur, debet etiam anteactam vitae rationem testimonio comprobare, ex quo constet:

I. Status illius liber atque bonis moribus praestans vita per declarationem ab eiusdem Ordinario exaratam;

II. Illius nativitas et baptismus;

III. Aere alieno non esse gravatum;

IV. Numquam in illum crimine inquisitum fuisse;

V. Nullo neque physico, neque morali impedimento detineri, quo irregularie fiat ad Sacerdotium ineundum.

7. Quod ad valetudinem attinet, talis sit, ut {29 [323]} omnea Societatis regulas absque exceptione possit observare.

8. Ubi insta ratio adsit, Rector aliquem poterit a conditionibus antedictis exiuiere, et quaedam plus minusve late excipere.

9. Societas Divina Providentia innixa, quae nunquam deest sperantibus in ea, omnia cuique necessaria providebit, sive fiorente valetudine sive premente morbo. Tamen erga illos tantum Societas devincitur, qui iam votis se obligarunt.

10. Omnibus autem duo potissiuluin tordi habenda sunt: 1. Attente caveat unusquisque, ne se habitudinibus cuiuscumque generis, rerum etiaui indifferentium, devinciri patiatur; 2. Cuiusque vestis, lectus et cellula munda sint et decentia; at omnes summopere studeant affectationem et ambitionem devitare. Nihil magis sodalem religiosum exornat, quam vitae sanctimonia, qua caeteris in omnibus praeluceat.

11. Quisque paratus sit, ubi opus erit, aestum, frigora, sitim, famem, labores et contemptum tolerare, quoties haec conferant ad maiorem Dei gloriam, spiritualem aliorum utilitatem, suaeque animae salutem.

XII. De studio.

1. Sacerdotes, omuesque socii, qui clericalem militiam petunt, studiis Ecclesiasticis strenuam operam dabunt.

2. Praecipuum eorum studium totis viribus dirigetur ad Bibliam Sacram, ad Historiam Ecclesiasticam, {30 [324]} ad Tbeologiain doguiatieam, speculativani, moralem, neenon ad libros, vel tractationeo, quae de inventute in religione instituenda ex professo pertractant.

3. Noster Magister erit divue Thomas, et alii auctorea qui in Catechesi et in dottrina Catholica interpretanda celebriores communiter censentur.

4. Praeter quotidianas collationes quisque so cius contexere sataget seriem meditationum, acque instructionum primitus pro adolescentulis, deinde pro omnibus Christi fidelibus accommodatam.

XIII. Pietatis exercitia.

1. Vita activa, ad quarn potisaimum haec Congregatio spectat, efficit, ut socii nequeant compluribus pietatis exercítiis simul colletti operam dare. Quae quidem omnia socii supplean.t bonis exemplis cibi invicem praelucendo, et perfecte generalia christiani officia adimplendo.

2. Singulis hebdomadis socii ad poenitentiae Sacramentum accedant apud Confessarios a Rettore constitutos. Sacerdotes quotidie Sacrum facient: quoties autem per negotia non liceat, curent, ut sacrificio saltem intersint. Clerici et sodales adiutores faciant, ut saltem singulis die bue festie, et quaque feria V ad sanctum Eucharistiae Saeramentum accedant. Compositus corporia habitus, clara, religiosa et distinota pronuntiatio verborum quae in divinis officiis continentur; {31 [325]} modestia, domi forisque in vgrbis, adspeotu et incessu, ita in sociis nostris praefalgere debent, ut bis, potissimum a caeteris distinguantur.

3. Singulis diebus unusquisque non minus unius horae spatio orationi vocali et mentali vacabit, nisi quisquam impediatur oh exercitium sacri ministerii; tunc maiori, qua fieri poterit, frequentia eas per iaculatorias preces supplebit, maiorique affectus vehementia Deo offeret opera, quibus a constitutis pietatis exercitiis arcetur.

4. Quoque die Deiparae Immaculatae tertia Rosarii para recitabitur, et in spirituali lectione aliquantulum operae navabitur.

5. Cuiusque hebdomadae feria VI ieiunium erit in honorem Passionis D. N. I. C.

6. Ultimo omnium mensium die, a temporalibus curia remotus, quantum fieri poterit, se quisque spiritu in se recipiet, et exercitio vacabit, quod ad bene moriendum fieri solet, spiritualia et temporalia componens, tmquam mundus illi esset relinquendus, et aeternitatis via adeunda.

7. Unusquisque quotannis per dies ferme decem vel saltem sex secedat ut pietati unite operar det; quibus transactis, criminum annuali confessione se rite abluet. Omnes, antequam in societatem cooptentur, per décem dies in exercitiis spiritualibus impendent, seque generali confessione purgabunt.

8. Licebit autem Rectori statuere, ut ab bis pietatis operibus abstineatur certo quodam tempore {32 [326]} et a certis sociis prout opportunius in Domino iudicabit.

9. Quoties Divina Providentia sooium, sive laioum, sive sacerdotem ad vitam aeternam vocaverit, omnes illine domua Socii Sacrum facient, ut anima mortui suffragiis adiuvetur. Qui sacerdotes non sunt, semel saltem ad id Eucharistiam accipiant.

10. Idem pietatis officium exercebitur, quoties alicuius socii pater aut mater moriatur.

11. Mortuo Rettori suffragabuntur omnes congregationis socii, idque: 1. Tamquam grati animi pignus oh curas et labores, quos in regenda societate sustinuit; 2. Ut a poenis Purgatorii liberetur, quae illi forsitan oh nostram causam perferendae erunt.

12. Singulis annis die immediata post festum sancti Francisci Salesii omnes congregationis sacerdotes pro sociis defunetis missam celebrabunt. Caeteri ad Sacram Synaxim accedant, tertiam B. M. V. Rosarii partem una cum aliis precibus persolventes.

XIV. De novitiorum magistro eorumque regimine.

1. Socius quicumque tria probationis stadia facturus est, antequam absolute in societatem recipiatur.

Primum probationis stadium novitiatum praecedere debet, et appellatur aspirautium; secundum est Novitiatus proprie dictus; tertium est tempus votorum triennalium. {33 [327]}

2. Itaque praeter acceptionis conditiones statutas (capite XI) Magister Novitiorum diligentsr animadvertere debet si postulantis vivendi ratio ex Superiorum iudicio talis sit, ut ipsum maiorem Dei gloriam bonumque Societatia collaturum esse in Domino iudicari poasit.

3. Generatim prima probatio sufficiens censetur, quando postulane aliquot annos in aliqua ex Societatia domo transegerit, vel publicas Congregationis scholas frequentaverit; ac eo temporia spatio sanctimonia et ingenio refulserit.

4. Si vero aliquia iam grandioris aetatis buie pio instituto adscribi postulaverit, et ad primam probationem fuerit receptus, statim spiritualibus exereitiis vacet, postea saltem per aliquos menses in variis Congregationia offciis exerceatur; adeo ut cognoscat atque ad praxim traducat illud vivendi genus, quod amplecti desiderat. Eodem tempore Novitiorum Magister, caeterique Superiorea advertant, an postulane aptus sit ad Salesianam Congregationem.

5. Tempore primae probationis novitiorum magister, caeterique Superiores diligenter observare debent et quidquid in Domino bonum iudicaverint Superiori Capitulo referant atque patefaciant.

6. Prima probatione feliciter peracta, atque Socio in Congregationem recepto, statim novitiorum magister animum intendat, nihilque de co obmittat quod ad regularum et constitutionum observantiam conferre poasit.

7. Rino Novitiorum magister maximo studio incumbere debet ut 1. se amabilem, mansuetum, {34 [328]} corde bonitatis pieno exhibeat, ut sodi animum ei aperiant in omnibus, quae ad perfectionis incrementam prodesse possint: 2. dirigat, instruat eos in regulis generatim et apecialiter in iis quae ad votum castitatia, paupertatia et obedientiae referuntur: 3. Omnes ratione undequaque exemplari quidquid ad Nostri Instituti pietatis exercitia pertinet, compleant atque perficiant; 4. Singulis praeterea hebdomadis ex professo collationem de rebus moralibus teneat; 5. Saltem semel in mensem unumquemque ad reddendain conscientiae rationem peramanter advocet.

8. Quouiam vero Nostrae Congregationis finis est iuvenes praesertim pauperiores scientiam et religionem edocere, eosdemque inter saeculi pericula in viam salutia dirigere; ideo omnes haius secundae probationis tempore non leve experimentum faeturi yunt de studio, de scholis diurnia et vespertinis, de catechesi pueris facienda, atque de assiatentia in difficilioribua casibus praestanda. Si Socius in bis omnibus maiorem Dei gloriam bonumque Congregationis se obtenturum ostenderit, atque inter pietatis exercitia bunorum operum exemplum seipsum praebuerit, annuo secundae probationis expletus erit censendus; aliter in aliquot inenses vel etiam in annum difieratur.

9. Novitiatu expleto, atque Socio in Congregatione recepto, habito Magistri Novitiorum iudicio, Maius Capitulum ad vota triennalia emittenda socium admittere potest. Praxis triennalium votorum tertiam probationem constituit. {35 [329]}

10. Hoc temporis spatio socius mitti potest in quamcumque Congregationis domum, atque omnia adimplere officia, quibus fungi ei continget. Tane temporis Director illius domus de uovo aooio curam geret veluti Novitiatas Magister.

11. Toto huiusmodi experimentorum tempore Novitiorum Magister sensuum externorum mortificationem, praecipue sobrietatem, instantercommendare atque dulciter inserere curabit. Qua tamen in re summa prudentia incedendum est, ne corporis vires nimium debilitentur, et ad Nostri instituti ministeria minus apti Soeii reddantur.

12. Tribus his probationibus laudabiliter expletis, si Socius perpetuo in Congregatione permansurum in animo reapse habuerit, compos fieri atque a Superiore Capitulo ad vota perpetua admitti poterit.

XV. De vestimento.

1. Vestimentum, quo utuntur socii, varium erit, prout variae erunt regiones, in quibus illi commorantur.

2. Sacerdotes longam vestem induent, nisi iter, vel alia insta ratio aliter poscat.

3. Socii adiutores nigro vestimento, quantum fieri poterit, induentur. At saecularium novitates evitare unusquisque contendat. {36 [330]}

Formula votorum.

Antequam socius vota proferat, exercitiis spiritualibus vacabit, quae bue praesertim apeetabunt, ut quisque, quo Deus illum vocet, attente consideret, simulque materiam votorum edoceatur, quae proferre velit, ubi certe cognoscat hane esse Dei voluntatem. Peractis spiritualibus exercitiis, capitulum habebitur, ac, si fieri potest, omnes illius domus socii convocabuntur.

Rector vel qui vices gerit ex eius delegatione superpelliceo et stola indutus una cum sociis omnibus genua submittet. Deinde omnes simul Spiritus Saneti lumina invocabunt alterna voce recitantes hymnum Veni, Creator Spiritus etc.

v. Emitte Spiritum etc.

R. Et renovabis etc.

OREMUS

Deus, qui corda fidelium etc.

Litaniae Beatae Virginia cum versiculis Ora pro nobis etc. et cum Oremus: Concede nos etc.

IN HONOREM S. FRANCISCI SALESII.

Pater, Ave, Gloria.

v. Ora pro nobis, beate Francisce.

R. Ut digni efficiamur etc. {37 [331]}

OREMUS

Deus qui ad animarum salutem etc.

Deinde socius, ae si plures sint, singuli, flexis genibus coram Rectore inter duos professos positi, clara et intelligibili voce hanc votoram formulam proferet:

«Fragilitate et instabilitate voluntatis meae omnino cognita, cupiens in posterum ea constanti animo perficere, quae ad maiorem Dei gloriava et anirnarurn salutein conferre possint, ego N. N. coraiu te, omnipotens et sempiterne Deus, ac licet conspectu tuo indignus, tamen tuae bonitati et infinitae iuisericordiae confisus, desiderio unite permotus te amandi, tibique serviendi, corate Beatissima Virgine Maria sine labe concepta, Sancto Francisco Salesio, omnibusque sanctis caelorum, ex Societatis Saneti Francisci Salesii regulis facio votum caetitatis, paupertatis, et obedientiae Deo, et tibi, n,ostrae Societatis Superior, ad tres annos, vel etc.

Quapropter te ipsuin enixe deprecor, ut secundum nostrae Societatis constitutiones ea mihi velis praecipere, quae tibi videantur ad maiorem Dei gloriam, ruaioremque animarum utilitatem conferre.

Interea te, Deus bonitatis, per immensam clementiam tuam, propter Iesu Christi Sanguinem pro nobis effusum, oro, ut hoc sacrificium excipias, quo gratiae agantur pro multis beneficiis in me collatis, et pro meis peccatis expiandis. {38 [332]} Tu in me desiderium inspirasti hoc votum emittendi, tu quoque fac, ut possim illud adimplere.

Sancta Maria, Virgo Immaeulata, Sancte Francisce Salesi, omnes Sancti et Sanetae Dei intercedite pro me, ut Deam meum diligens, eique soli in boe mundo serviene, ad aeterna praemia merear pervenire. »

Omnes respondent: Amen. Deinde novus socius nomen suum in libro notabit, ubi hanc schedulam subscribet:

«Ego infrascriptus N. N., legi ac intellexi Societatis Sancti Francisci Salesii regulas, et promitto me secundum votorum formulam nunc prolatam eas constanti animo observatarum.

Augustae Taurinorum vel etc. anno etc.N. N....»

Hisce peractis, recitabitur Te Deum alternia vocibus; quo finito, si Rector ad rem existimabit, brevem ad id moralem exhortationem habebit, quibus omnibus finem afferet psalmus: Laudate Dominum omnes gentes etc. {39 [333]} {40 [334]}

[1] Hoc tunc duabus eellnlis conatabat, quae ad Rospitinm sacerdotnm inservirent Rectornm Hospitii pro puellis perielitantibns quod Refugii nomine dicitur; deinde aano MDCCCXLV asceterium in Valdoccnm translatum fuit ubi etiam uuno est anno MDCCCLXXIII.

[2] Caput de forma soeietatis et caput de voto paupertatis fere ad verbam excerpta fucrunt a constitutionibus Congregationis scholarum charitatis, quam approbavit Gregorius Papa XVI die 21 lunii MDCCCXXXVI.

[3] In hoc Decreto praeter alla, gnae ad regularinm ordinationem respiciunt, haec habentur: Congregatio Concilii censuit Superiores regulares posse suo subdito itidem regolari, qui praeditus qualitatibus regnisitis Ordines suscipere voluerit, Iitteras dimissorias concedere, ad episcopum tamen dioecesanum, nempe illius monasterii, in cuins familia ab iis, ad quos pertinet, Regalarle positus sit, et. si Dioecesanuo abfuerit, vel non esset habiturns Ordinatio neo, ad quemcumgne alium Episcopum.