| Home | Opere Edite - Don Bosco | Altri scritti di Don Bosco | Memorie biografiche | Letture Cattoliche| Bollettino Salesiano | Francesco di Sales | Scritti salesiani | Info sito |



1872-1875 Il Galantuomo pel 1873 Vita di S. Pancrazio [quarta edizione] Regulae Societatis S. Francisci Salesii Le maraviglie della Madonna di Lourdes Belasio Antonio Maria, Della vera scuola per ravviare la società Il Galantuomo pel 1874 Societas S. Francisci Salesii. De Societate S. Francisci Salesii brevis notitia Massimino Cenno istorico sulla Congregazione di S. Francesco di Sales Regulae Societatis S. Francisci Salesii [Typis de Propaganda Fide, I] Regulae Societatis S. Francisci Salesii [Typis de Propaganda Fide, II] Congregazione particolare dei Vescovi e Regolari, Torinese sopra l’approvazione delle Costituzioni della Società Salesiana [marzo 1874] Sagra Congregazione de’ Vescovi e Regolari, Consultazione per una Congregazione particolare [marzo 1874] Unione cristiana Regulae seu Constitutiones Societatis S. Francisci Salesii juxta approbationis decretum die 3 aprilis 1874 [Augustae Taurinorum 1874] Società di S. Francesco di Sales. Anno 1874 Il Galantuomo pel 1875 Associazione di opere buone [Unione cristiana]
1881-1882 Breve notizia sullo scopo della Pia Società Salesiana Biografie. Confratelli chiamati da Dio alla vita eterna nell’anno 1880 Eccellentissimo Consigliere di Stato Esposizione del sacerdote Giovanni Bosco agli eminentissimi Cardinali della Sacra Congregazione del Concilio Favori e grazie spirituali concessi dalla Santa Sede alla Pia Società L’aritmetica ed il sistema metrico [settima edizione] Arpa cattolica o raccolta di laudi sacre sulla passione sulle feste principali e sui novissimi Arpa cattolica o raccolta di laudi sacre in onore dei santi e delle sante Arpa cattolica o raccolta di laudi sacre in onore di Gesù Cristo, di Maria Santissima e dei santi Arpa cattolica o raccolta di Laudi Sacre in onore del S. Cuor di Gesù e del SS. Sacramento Biografie 1881 Biographie du jeune Louis Fleury Antoine Colle
 


 

  San Giovanni Bosco - Opere Edite.

REGULAE SOCIETATIS S. FRANCISCI SALESII

 

 

ROMAE

TYPIS S. C. DE PROPAGANDA FIDE

MDCCCLXXIV. {1 [253]}

 

 

Cum approbatione Auctoritatis Ecclesiasticae {2 [254]}

 

SOCIETAS S. FRANCISCI SALESII

 

 

 

 

INDEX

Prooemium   2

De eiusdem societatis primordiis. 2

I. Huius societatis finis. 3

II. Huius societatis forma  4

III. De voto obedientiae. 5

IV. De voto paupertatis. 5

V. De voto castitatis. 6

VI. Religiosum societatis regimen. 6

VII. Internum societatis regimen. 7

VIII. De rectoris maioris electione. 8

IX. De caeteris superioribus. 9

X. De singulis domibus. 10

XI. De acceptione. 11

XII. De studio. 12

XIII. Pietatis exercitia. 12

XIV. De novitiorum magistro eorumque regimine. 13

XV. De vestimento. 14

Formula votorum. 14

Appendix. De externis  15

 


Prooemium

 

            Catholicae religionis ministris persuasum semper fuit in ad olescentulis bene instituendis maximam esse sollicitudinem adhibendam.

            Etenim, iuventute malis aut bonis moribus imbuta, bona aut mala ipsa hominum societas fiet. Ipse Christus Dominus huius rei veritatis no bis clarum exemplum suppeditavit, praesertim quum parvulis ad se advocatis divinis manibus benediceret, atque clamaret: Sinite parvulos venire ad me.

            Episcopi, quibus Spiritus Sanctus regendam dedit Ecclesiam Dei, praesertim vero Pontifices. Maximi, Servatoris nostri vestigia seccati, cuius vices gerunt in terris, verbis acque operibus instituta ad iuventutem christiane erudiendam spectantia alacri animo, peculiarique sollicitudine commendarunt atque eisdem sunt suffragati. Pius autem IX Pone. Max., quem diutissime Deus ad Ecclesiae gloriam incolumem ac sospitem servet, {3 [255]} praeter indefesso labores pro adolescentulis periclitantibus perlatos, omnimodis subsidiis illas institutionea fovit, quae ad huiusmodi sacri ministerii partem spectarent.

            Nostris vero temporibus longe maior urget necessitas. Nam incuria multorum parentum, abusus artis guttembergiae, haereticorum atque schismaticorum conatus ad coacervandos sibi sectatores, necessitatem ingesserunt simul coniungendi vires ad proelianda proelia Domini sub Vexillo Vicarii Domini nostri Iesu Christi, ad tuendam fidem et tutandos bonos mores praesertim adolescentulorum, quos prae inopia deficiunt praesidia ad christianam doctrinam assequendam. Hic est finis Societatis rive Congregationis Sancti Francisci Salesii.

 

 

De eiusdem societatis primordiis.

 

            Iam inde ab anno millesimo octingentesimo primo et quadragesimo Ioannes Bosco sacerdos una cum aliis ecclesiasticis viris operam dabat, ut simul in unum locum Augustae Taurinorum adolescentulos derelictos et pauperes colligeret, eosque ludis exhilararet, eodem vero tempore panem divini verbi iis distribueret. Quae quidem omnia auctoritatis ecclesiasticae consensu fiebant.

            Quum autem Deus exiguis bisce initiis benediceret, mirum quantue adolescentium numerus huc libenter conveniretl Quibus quidem omnibus perpensis, anno MDCCCXLIV Aloysius Fransonius, felicis recordationis, Taurinensis Dioecesis Archiepiscopus, {4 [256]} passus est aedificium in formam Ecclesiae dicari[1], ibique sacra omnia peragi, quae necessaria sunt ad rite colendos dies festos, acque adolescentulos instituendos, qui frequentiores in diem adventabant. Huc saepius Archiepiscopus ipse se contulit, ut Sacramentum Con firmationis administraret. Anno MDCCCXLVI decrevit, ut omnes, qui buie instituto interessent, ibi possent ad Sanctum Eucharistiae Sacramentum admitti, praeceptum Paschatis adimplere; ut sacerdotibus liceret ibi sacrum solemne facere, et triduanas vel novendiales preces indicere quoties ipsis videretur. Haec omnia in Asceterio a. Francisci Salesii fatta sunt usque ad annum MDCCCXLVII. Hoc autem anno quum numerus adolescentulorum augeretur, ideoque aedes iam nequiret omnes capere, adnuente auctoritate ecclesiastica, in alia urbis regione, ad Portam Novam, alterum Asceterium adapertum fuit sub titulo s. Aloysii Gonzagae.

            Quum vero et haec duo, labente tempore, satin non essent, tertium anno MDDCCCXLIX in Vanchilia, eiusdem etiam urbis regione, instituebatur sub titulo Sancti Angeli Custodis.

            Irrumpentibus autem iis temporum difficultatibus, quae religioni summopere adversarentur, vir amplissimus, cui dioeceseos cura erat demandata, motu proprio regulas huiusmodi Asceteriorum {5 [257]} probavit, et Ioannem Bosco sacerdotem eorumdem. Reotorem constituit, quacumque facultate donatum, quae ad id necessaria atque opportuna videretur. Complures Episcopi easdem regulas exceperunt, atque nituntur, ut in suis quoque dioecesibus huius generis Asceteria fioreant.

            At praeter opinionem alia gravis extitit necessitas. Nonnulli adolescentes, grandiori iam aetate, nequibant satis institui christiana dottrina solis diebus festis, ac propterea oportuit scholas aperire, ubi horis tum diurnis, tum nocturnis, per hebdomadam, christiana institutione excolerentur. Quin imo ex iis complures derelitti et dura paupertate conflictati in peculiarem domum recepti sunt, ut ibi periculis erepti religionem docerentur, et in aliquo opificio exercerentur. Quod quidem etiam nunc (anno MDCCCLXXIII) fit praesertim Augustae Taurinorum in aedibus quae sunt ad hospitium Asceterii s. Francisci Salesii, ubi octingenti et ultra numerantur. Anno MDCCCLXIII alia quoque domus Mirabelli, qui pagus est in agro Montis Ferrati, adaperta fuit, cui titulus: Parvum Sancti Caroli Seminarium. Nunc autem hoc collegium seu parvum Seminarium ad Dagum Sancti Martini in eodem territorio Casalensi translatum fuit. Anno vero MDCCCLXIV apud Lanceum in agro Taurinensi nova domus in collegii formam eretta fuit. Itidem abhinc paucis annis aliae domus adapertae sunt et quidem:

            Anno MDCCCLXX collegium Beatae Virginis Mariae ab Angelis Alaxii, quae urbs est dioecesis Albingaunensis; {6 [258]}

            Anno MDCCCLXXI aliud municipale ephebeum Varagine, dioecesis Savonensis;

            Eodem anno XDDCCLXXI Hospitium Sancti Vincentii in urbe S. Petri ab Arena, in Genuensi dioecesi, pro adolescentulis derelitti.;

            Anno praeterea MDCCCLXIII ephebeum adapertum fuit prope urbemTaurinenserrm in regione vulgo Valsalice dieta. Tandem exeunte anno MDCCCLXXIII in pago Cogoleti dioecesis Savonensis, nova domus adaperta fuit, qua sacrum ministerium publice exercetur una cuna administratione scholarum pro adolescentulis totius loei. Domibus antedictis quingenti circiter septem mille adolescentuli scientia et religione instituuntur (MDCCCLXXIV).

            Iam vero quum adolescentuli frequentes Asceterium diebus festis adirent, scholae d'iurnae et vespertinae haberentur, ac mirum in modum exceptorum numerus in dies augesceret, copiosa nimis messie Domini fatta est. Quapropter ut probatae iam disciplinae unitas servaretur, a qua uberrimus fructus provenire consuevit, iam inde ab anno MDCCCXLIV nonnulli viri ecclesiastici se se simul collegerunt, ut genus quoddam societatis vel congregationis constituerent, alius alium exemplo atque institutione invicem adiuvantes. Nullo se voto adstrinxerunt, tantumque polliciti sunt se strenuam iis operam daturos, quae ad maiorem Dei gloriam suaeque animae utilitatem conferre viderentur. Ioannem Bosco Sacerdotem ultro sibi Praefectum adlegerunt.

            Licet autem nulla vota proferrentur, actu tamen eadem ferme observabantur, quae hic exponuntur. {7 [259]}

 

 

I. Huius societatis finis.

 

            1. Hue spectat Salesianae Congregationis finir, ut soeii simul ad perfectionem christianam nitentes, quaeque charitatis opera turo spiritualia, tum corporalia erga adolescentes, praesertim si pauperiores sint, exerceant, et in ipsam iuniorum clericorum educationem incumbant. Haec auteni societas constat ex ecclesiasticis, clericis atque laicis.

            2. Iesus Christus coepit facere et docere, ita etiam socii incipient externarum virtutum exercitio, et scientiarum studio se ipsos perficere; deinde aliorum beneficio strenuam operam dabunt.

            3. Primum charitatis exercitium in hoc versabitur, ut pauperiores ac derelicti adolescentuli excipiantur, et sanctam catholicam religionem doceantur, praesertim vero diebus festis, quemadmodum Augustae Taurinorum fit in quatuor Asceteriis s. Francisci Salesii, s. Aloysii Gonzagae, s. Angeli Custodis, nunc Sanetae Iuliae, et s. Iosephi (anno MDCCCLXXIV).

            4. Saepe autem contingit, ut adolescentuli inveniantur adeo derelicti, ut, nisi in aliquod hospitium recipiantur, quaecumque cura frustra iis omnino impendatur. Quod ut fiat, maiori qua licebit sollicitudine, domus aperientur, in quibus Divina opitulante Providentia, receptaculum, vietus et vestimentum iis subministrabuntur. Eodem vero tempore, quo fidei veritatibus instituentur, {8 [260]} operam quoque alicui arti navabunt, quemadmodum nunc fit in aedibus quae Asceterio s. Francisci Salesii adiunguntur in hac urbe, et in Hospitio Saneti Vincentii de Pauli prope urbeni Genuensem.

            5. Quum vero gravissimis periculis subiiciantur adolescentes, qui ecclesiastico ministerio initiari cupiunt, maximae curae buie societati erit eos in pietate et vocatione colere, qui se studio et pietate specialiter commendabiles ostendant. In adolescentibus autem studiorum causa excipiendis ii praeferentur, qui pauperiores sint, qui ideo curriculum studiorum alibi nequeunt explere, dummodo aliquam spero vocationis ad ecclesiasticam militiam praebeant.

            6. Quum autem necessitas catholicae religionis tutandae gravior etiam urgeat inter christianos populos, praesertim in pagis, propterea socii strenue adlaborabunt,, ut homines, qui potioris vitae amore per statos aliquot dies secedunt, ad pietatem confirment erigantque; ut bonos libros in vulgus spargant, omnibusque rationibus utantur, quae a sedula charitate proficiscuntur; verbis denique et scriptis impietati adversentur, et haeresi, quae omnia tentat, ut in rudes ac idiotas pervadat. Hue spectant sacrae conciones, quae identidem habentur; huc triduanae et novendiales supplicationes; huc demum libri evulgati per officinam librariam ab anno MDCCCLXII institutam aliique quam plurimi. {9 [261]} [Regulae Societatis s. Francisci.   2]

 

 

II. Huius societatis forma

 

            1. Socii omnes vitam communem agunt, uno fraternae oharitatis votorumque simplicium vinculo eonstrieti, quod eos ita constringit, ut unum cor, unamque animam efficiant ad Deum amandum, eique serviendum virtute obedientiae, paupertatis, morum sanetimonia, et accurata christiana vivendi ratione.

            2. Quicumque societatem ingressus fuerit civilia iura, etiam editis votis, non amittit. Ideo valide et licite potest emere, vendere, testamentum conficere, atque in aliena bona succedere. Sed quamdiu in societate permanserit, nequit facultates suas administrare, nisi ea ratione et mensura qua Rector Maior in Domino bene iudicaverit.

            3. Omnis fructus rerum sive mobilium, sive immobilium, quas societatem ingrediendo quis secum attulit, quo tempore vitam in ipsa egerit, ad eamdem pertinebit. Poterit tamen vel partim, vel etiam omnino parentibus erogare quae extra congregationem possideat; at semper obtento Rectoris consensu.

            4. Clerici et Sacerdotes, etiam postquam vota emiserint, patrimonia vel simplicia beneficia retinebunt, sed neque administrare, neque iis perfrui poterunt nisi ad Rectoris voluntatem.

            5. Administratio patrimoniorum, beneficiorum et omnium, quae in societatem inferantur, ad Superiorem {10 [262]} Generalem pertinet, qui vel ipse vel per alios ea administrabit; et dono quisquam in congregatione faerit, annuos eorum frnctua idem Superior percipiet.

            6. Eidem Superiori omnes sacerdotes missarum etiam eleemosynam tradent. Omnes vero, tum sacerdotes, tum elerici, vel laici, omnem pecuniam, quodcumque donum quibusque titulis ad eos perveniant, eidem committent.

            7. Unusquisque votis tenetur, donec in societate permanserit. Si quis vel iusta de causa, vel prudenti superiorum iudicio, a societate discedat, a votis poterit a Superiore Generali exsolvi.

            8. Unusquisque maneat in vocatione, ad quam vocatus est, usque ad vitae exitum. In mentem quotidie sibi revocet gravissima illa Domini Servatoris verba: Nemo mittens manum ad aratrum, et respiciens retro, aptus est regno Dei.

            9. Verumtamen, si quis a societate egrediatur, nihil sibi ob tempus, quod in ea transegit, poterit adrogare, neque aliud secum ferre, quam quod Generalis Superior opportunius iudicabit. Recupera bit autem plenum ius de rebus immobilibus atque etiam de mobilibus, quarum proprietatem ab ingressu in societatem servaverit. At nullum fructum, neque eorum administrationis rationem exposcere poterit pro tempore quo in societate permanserit, nisi cum Rectore maiore aliquod peculiare pactum intercesserit.

            10. Qui affert pecuniam, mobilia, vel alfa cuiuscumque generis in societatem animo proprietatem servandi, debet indicem eorumdem Superiori {11 [263]} tradere, qui, rebus omnibus recognitis, ei chartam receptionis dabit. Cum autem velit socius res recuperare, quae usa consumuntur, eas recipiet co statu, in quo tane temporis erunt, quin possit compensationem repetere.

 

 

III. De voto obedientiae.

 

            1. Propheta David Deum enixe orabat, ut illum doceret eius voluntati obsequi. Servator Dominus certos nos fecit se huc in terras descendisse, non ut faceret voluntatem suam, sed voluntatem Patris sui, qui in coelis est. Huc spectat obedientiae votum, scilicet, ut certiores efficiamur nos sanctae Dei voluntati obtemperaturos.

            2. Obedientiae votum socios ita devincit, ut iis tantum operam navent, quae Superior fore iudicabit ad maiorem Dei gloriam, et animae suae proximique utilitatem, secundum ea, quae bisce constitutionibus praescribuntur.

            3. Huiusce voti observantia sub culpa non obligat, nisi in iis, quae mandatis Dei, Sanctaeque Matris Ecclesiae adversentur.

            4. Obedientia nos certos reddit Dei voluntatem adimplere. Quapropter unusquisque proprio Superiori obediat, illumque in omnibus veluti patrem peramantem habeat, eique pareat integre, prompte, hilari animo et demisse; ea animi persuasione ductus, in re praescripta ipsam Dei voluntatem patefieri. {12 [264]}

            5. Nemo anxietate petenddi vel recusandi afficiatur. Si quia autem oognosceret quidpiam sibi vel nocere, vel necessarium esse, reverenter id Superiori exponat, cui maximae erit curae eius necessitatibus consulere.

            6. Maxima unicuique fiducia in superiore sit, neque ullum cordis secretum quisquam illum celet.

            7. Nemo resistendo pareat, neque verbis, neque factis, neque corde. Quo magis aliquid repugnat facienti, eo maiori merito erit in conspeetu Dei si illud perficitur.

 

 

IV. De voto paupertatis.

 

            1. Votum paupertatis apud nos respicit cuiuscumque rei administrationem, non possessionem. Eiusmodi autem voti observantia in hoc praeci pue consistit, ut animum ab omnibus terrestribus alienum quisque habeat; quod nos vita quoquoversum communi relate ad victum et vestimentum consegui curabimus, neo quidpiam nisi peculiari Superioris permissione pro nobis retinentes.

            2. Unusquisque hoc voto tenetur cellulam suam maxima simplicitate habere, et summopere niti, ut cor virtute, non corpus vel aedium parietes exornentur.

            3. Nemo, sive intra sive extra congregationem, pecuniam apud se aut apud alios habeat quacumque de causa. {13 [265]}

            4. Si quis iter sit ingressurus, vel a Superiore mittendns ad aperiendam, vel administrandam aliquam domum, vel explendam aliquam sacri ministerii partem, vel alia necessitas adsit, tum Superior ea statuet, quae temporum, locorum et sociorum adiuneta postulabunt.

            5. Mutuum dare, accipere, vel ea, quae sunt apud se aut in societate, elargiri, contractus finire cuiuslibet generis, absque Superioris licentia non tantum cum externis, sed etiam cum sociis congregationis omnino vetitum est[2].

 

 

V. De voto castitatis.

 

            1. Qui vitam in derelictis adolescentulis sublevandis impendit, certe totis viribus niti debet, ut omnibus virtutibus exornetur. At virtus summopere colenda, atque quotidie prae oculis habenda, virtus angelica, virtus prae caeteria cara Filio Dei, virtus est castitatis.

            2. Qui firmam spem non habet, se, Deo adiuvante, virtutem castitatis, tum dictis, tum factis, tum etiam cogitationibus posse servare, in hac societate non profiteatur; in periculo enim saepenumero versabitur.

            3. Verba, oculorum obtutus, licet indifferentes perverse interdum ab adolescentulis excipiuntur, {14 [266]} qui humanis cupiditatibus iam fuerunt subaeti. Quapropter maxima cura est adhibenda, quoties sermo cum adolescentulis inatituitur cuiuslibet aetatis, aut oonditionis, vel quidpiam cum illis agitur.

            4. Conversationes defugiantur, si hae sint cum personis alterius sexus, vel etiam cum ipsis secularibus, ubi haec virtus periclitari videatur.

            5. Nemo se conferat domum apud notos, vel amicos absque consensu Superioris, qui, quoties fieri possit, comitem ci adiunget.

            6. Ut castitatis virtus diligentissime custodiatur, haec potissimum sunt agenda. Scilicet ut quisque sanete ad Poenitentiae et Eucharistiae Sacramenta saepe accedat; consilia confessarii sedalo exequatur; otium defugiat; omnes'corporis sensus coerceat, et moderetur; frequenter Iesum in Sacramento invisendum adeat; crebras iaculatorias preces fundat ad Mariam SS., Sanctum Frauciscum Salesium, Sanctum Aloysium Gonzagam, qui sunt huius Societatis praecipui patroni.

 

 

VI. Religiosum societatis regimen.

 

            1. Socii arbitrum et Supremum Superiorem habebunt Pontificem Maximum, cui omnibus in locis, temporibus et dispositionibus suis humiliter et reverenter subiicientur. Quin imo praecipua erit cuiusque socii sollicitudo totis viribus promovendi ac defendendi auctoritatem et observantiam {15 [267]} Ecelesiae Catholicae legum, eiusque Supremi Antistitis, et hio in terris legislatoria et Iesu Christi Vicarii.

            2. Quoquo triennio elapso Capitulum Generale habebitur ad pertractandas rea maioris momenti et ad societatem spectantes. Huiusmodi acta ad sacram Episcoporum et Regularium Congregationem erunt mittenda et approbanda.

            3. Quod ad Saeramentorum administrationem ac praedicationem et ad ea omnia, quae ad publicum sacri ministerii munus attinent, stricte subiicientur Episcopo illius Dioecesis, in qua domus est ad quam pertinent iuxta sacrorum canonum praescripta.

            4. Omnes Socii strenuam operam dabunt, ut epíscopo propriae dioecesis auxilium praebeant, ac, quantum licebit, religionis iura omnimode tueantur, illius bonum sedulo promoveant, praesertim si agatur de pauperioribus adolescentulie instituendis.

            5. Quod vero ad sacrbs ordines spectat, socii ab Episcopo Dioecesis eos accipient, a quo sunt ordinandi iuxta decretum Clementis Papae VIII die 15 Martii 1596[3]. {16 [268]}

 

 

VII. Internum societatis regimen.

 

            1. Quod ad internum attinet, tota Societas Capitulo Superiori subiicitar, quod ex Rectore, Praefecto, Oeconomo, spirituali Directore seu Catechista, et tribus consiliariis constat.

            2. Rector maior totius societatis moderator est; ipse in quacumque Societatis domo domicilium eligere potest. Omnia quae respiciunt officia, personal, res mobiles aut immobiles, spiritualia vel temporalia ei subiiciuntur. Proinde Rectoris munus est socios in societatem admittere vel non; unicuique adsignare quae spectant sive ad spiritualia, sive ad temporalia, quae per se aut per delegationem praestare poterit. Nulla tamen, quod ad res immobiles spectat, emendi, vel vendendi ei erit facultas absque Superioris Capitali consensu.

            3. Nemo, exceptis Capitulo Superiore et domorum directoribus, potest epistolas scribere vel accipere sine Superioris permissione vel alterius socii ab eodem ad hoc specialiter delegati.

Omnes tamen socii possunt epistolas vel glia scripta ad Superiorem Generalem mittere inconsultis superioribus loti, in quo ipsi commoran tur. Iisdem autem superioribus talia scripta invisere minime licebit.

            4. Rector maior in munere suo ad duodecim annos manebit, et iterum eligi poterit.

            5. Idem Rector Capitulum et Domuum Direetores singulis annis convocet, ut, societatis necessitatibus {17 [269]} cognitis, iis consulatur, eaegne sollieitudines adhibeantur, quas tempora et loca exposcent.

            6. Capitnlum ita convocatum poterit etiam eos articulos regulis addere, quos opportunos ad societatis utilitatem iudicabit, at semper co sensu et ratione, quibus regulae iam probatae sunt. Huiusmodi tamenarticuli vim obligandi non habebunt, nisi Sanctae Sedis consensum prius obtinuerint. Quoties dubium exoriatur circa modum, quo aliquis articulus intelligi debeat, Rector Maior potest eumdem interpretari quemadmodum spiritui Societatis magis consentaneum iudicaverit.

            7. Mortuo Rectore, Praefectus illius vicem geret, donec successor ei creatus sit; at nullam poterit neque disciplinae, neque administrationi mutationem afferre, quo tempore societatem reget.

            8. Mortuo Rectore, statim Praefectus illius mortem annuntiet omnium Domuum sociis, ut ita unusquisque maximam sollicitudinem adhibeat in iis spiritualibus auxiliis ei praebendis, quae regulae praescribunt. Deinde omnes earumdem Directores invitet ut successoris electioni interesse satagant.

            9. At si forte contingat, quod Deus avertat, ut Rector Maior gravissime officia sua negligat, praefectus vel quisque de superiore capitulo, una cum aliis membris eiusdem Capituli, poterit domuum directores convocare, ut Rectorem efficaciter admoneant. Quod si non sufficiat, Capitnlum certiorem de hac re faciat sacram Episcoporum {18 [270]} et Regularium Congregationem, cuius consilio et responsione accepta, Rector Maior deponi potest.

 

 

VIII. De rectoris maioris electione.

 

            1. Ut quis Rector Maior seu generalis Superior eligi possit, oportet ut saltem decem annos in societate transegerit, trigesimum quintum suae aetatis expleverit, sociis vitae sanctimonia praefulserit, et in perpetuum professus sit.

            2. Duplici ex causa Rectoris Maioris electio fieri continget, videlicet vel oh finitum duodecim annorum munus, aut oh Rectoris mortem.

            3. Si Rector maior eligendua est, eo quod duodecim annos in munere transegerit, electio sic est facienda. Ipsemet Rector Maior,.tres menses antequam sui officii tempus labatur, Capitnlum Superius convocabit, eique sui muneris finem imminere palam faciet. Huius rei notitiam transmittet Directoribus cuiusque Domus, eisque sociis omnibus, qui secundum constitutiones suffragium dare poterunt. Dum autem finis sui muneris diein significabit, aliam statuet diem ad sui successoris electionem perficiendam. Eodem tempore pietatis opera assignabit ad superna lumina obtinenda, Ilare et distincte omnes commonens de stricta singulorum obligatione suum dandi suffragium illi, quem ad Dei gloriam utilitatemque animarum in societate promovendam magis idoneum in Domino iudicaverint. Tempus vero electionis peragendae, si fieri potest, quindecim {19 [271]} dierum spatium a fine muneris sui excedere non debebit.

            4. A die, quo suum munus explevit, usque ad peractam eiusdem successoris electionem, Reetor Maior velati Praefectus perget in societatis regimine et administratione eadem auctoritate qua pollet Praefectus in morte Rectoris, donec eius successor in munere suo reapse sit constitutus.

            5. In electione Rectoris Maioris suffragium dabunt capitulum superius, Directores cuiusque Domus una cum socio a professi; eiusdem domus electo.

            Si quis ex quacumque causa proprium suffragium praestare non poterit, ab aliis licite et valide electio fiet.

            6. Maioris Rectoris electio sic fiet: Omnes electores, flexis genibus ante imaginem Domini nostri Lesa Christi crucifixi, divinum auxilium invocabunt persolventes hymnum Veni, Creator Spiritus etc. Quo finito, Praefectus fratribus una simul collectis causam patefaciet propter quam eos advocavit. Postea omnes sceii professi atque praesentes scribent nomen illius, in cuius favorem suffragium edere intendunt, et schedulam sic exaratam ponent in vasculo ad hoc parato. Hisce peractis, secreto modo ab omnibus praesentibus eliguntur tres scrutatores cum duobus secretariis. Qui votorum pluralitatem consecutus fuerit, erit Novus Rector, seu Superior Generalis. Si forte duo vel tres eumdem suffragiorum numerum obtinuerint, iterum fiet electio inter eos, qui paritatem habuerunt. {20 [272]}

            7. Si autem ob Superioris Generalis mortem electio esset facienda, haec regula et ordo teneantur: Mortuo Rectore Maiore, Praefectus illius mortis notitiam ad omnes Domorum Directores per scriptum transmittet, ut spiritualia suffragia secundum constitutiones quam citissime pro defuncti anima fiant. Electio huiusmodi non ante tres, nec serius sex mensibus a Rectoris morte erit facienda. Ad hune finem Praefectus Capitulum Superius congregabit, eiusdemque consensu opportuniorem statuet diem ad convocandos eos, qui electioni interesse debent, admonens de iis omnibus quae art. 3° dicta sunt.

            8. Suffragium autem ii dabunt, qui hoc iure polleant in electione Rectoris facienda sicut in articulo 5° huius capitis dictum est.

            9. Qui pluralitatem votorum assecutus fuerit, erit novus Superior Generatisi cui omnes societatis sodales obedire tenentur.

            Peracta electione, Praefectus, ut novus Rector Maior citius omnibus congregationis sociis innotescat, operam dabit. Quo facto, omnis superioris generalis auctoritas in Praefecto finem habet.

 

 

IX. De caeteris superioribus.

 

            1. Praefectus et spiritualis Director creantur a Rectore. Oeconomus vero et tres consiliarii suffragiis eligentur a sociis, qui cum iam vota perpetua emiserint ad Rectoris Maioris electionem partem habere poterunt. {21 [273]}

            2. Pro societatis utilitate electio ita fiet: primo anno oeconomus, deinde unoquoque anno unus ex consiliariis eligatur.

            3. Electio erit facienda prope solemnitatem s. Francisci Salesii occasione qua domorum directores convocari solent. Tribus mensibus ante dictam solemnitatem Rector maior notum faciet omnibus domibus quisnam de Capitulo Superiori tempus proprii muiieris compleverit, diem assignans, qua omnes domus debent electionem peragere.

            4. Itaque omnes Directores suae domus in perpetuum professos colligent, et, cum socio ab ipsis eletto ad futuram electionem venient.

            5. Die praefixa Capitulum Superius cum directoribus et omnibus sociis secum deductis suffragium et scrutinium publice facient. Ad hoc eliguntur tres scrutatores cum duobus secretariis. Qui suffragiorum pluralitatem obtinuerit, novum erit inembrum Superioris Capitali. Quod si duo vel plures eumdem suffragiorum numerum consecuti fuerint, inter hos a praesentibus sociis nova electio fiat.

            Si vero alicuius domus Director aut socius eius ob nimiam distantiam, vel alfa rationabili causa ad huiusmodi electionem pervenire non potuerit, electio valida et perfetta erit habenda.

            6. Officia cuiusque membri Superioris Capituli Rector, prout feret necessitas, distribuet.

            7. Direttori tamen spirituali novitiorum cura est specialiter demandata. Ipse enim una cum novitiorum magistro strenuam operam dabit, ut {22 [274]} ipsi illum charitatis et sollicitudinis spiritum condiscant, actugne perficiant, quo inflammari debet, qui omnem vitam suam ad animarum lucrum optat impendere.

            8. Directoris quoque spiritualis est Rectorem reverenter admonere, quoties gravem negligentiam perspiciat in regulis Congregationis exsequendis, vel earum observantiam in aliis promovendam neglexerit.

            9. Praecipuum vero Directoris spiritualis of ficium in eo praesertim versatur, ut in morali omnium sociorum vitae ratione sedulo attenteque invigilet. Quapropter ipse vel per epistolas vel de praesentia cum omnibus domorum Direetoribus frequentem relationem habebit, ut, quidquid generatim vel singillatim ad spiritualem utilitatem conferre cognoscit, iuxta Rectoris voluntatem provideat, atque res magni momenti Rectori patefaciat, ab eodemque consilium petat.

            10. Praefectus, Rectore absente, illius vicem gerit in iis omnibus quae ad consuetum societatis processum spectant, vel quae peculiariter illi fuerunt demandata.

            11. Ipse rationem habebit exceptae et expensae pecuniae; notabit legata, alicuius momenti donationes in quamcumque domum collatas et earum destinationem. Omnis venditio, emptio, omnesque mobilium et immobilium facultatum fructus sub Praefecti custodia et responsione erunt.

            12. Praefectus igitur est velati centrum a quo totius societatis administratio proficisci et ad quod referri debet. Praefectus vero Rectori {23 [275]} subiicitur, eique facti saltem semel in anno rationem reddet.

            13.Oeconomus materialem totius societatis processum procurabit et diriget. Ipse enim executioni mandabit emptiones, venditiones, aedifioationes et alia similia. Sed in causis civilibus et iudicialibus agere non poterit absque Sanctae Sedis consensu. Itidem Oeconomi muneris est consulere ut unicuique domui, quae necessaria sunt, suppeditentur.

            14. Consiliarii omnibus deliberationibus intersunt, quae ad acceptionem vel remotionem vel votorum admissionem alicuius socii pertinent. Si agatur de aperienda nova domo; de alicuius domus Directore eligendo; de contractibus rerum immobilium emptionis aut venditionis; denique de rebus maioris momenti, quae ad rectum Societatis generalein processum spectant. Si in suffragiorum emissione maior pars favorabilium non habetur omnes de re agenda deliberationes Rector protrahet.

            15. Unus de consiliariis ex delegatione Rectoris curam aget de rebus scholasticis totius Societatis. Alii duo pro opportunitate vices gerent alicuius membri de Capitulo Superiore ,qui vel ob infirmitatem vel aliam causam munere suo fungi nequeat.

            16. Unusquisque ex superioribus, Rectore excepto, quatuor annos in munere suo manebit, ac iterum eligi poterit. Si quis autem ex Capitulo Superiori morte vel quacumque causa cessaverit a proprio officio antequam quadriennium adimpleverit, {24 [276]} Reetor Maior eius munus tradet cui melins in Domino iudicaverit, sed tantum usque ad finem quadriennii iam incepti a socio cessante.

            17. Si opus fuerit, Rector Maior cum Capitali Superioris consensu constituet visitatores, eisdemque curam quamdam demandabit de certo domorum numero, quum earum diatantia et numerus id postulaverit. Huiusmodi visitatores sive inspectores Rectoris Maioris vices gerent in domibus et negotiis eisdem demandatis.

 

 

X. De singulis domibus.

 

            1. Siquando singulari divinae Providentiae favore aliqua domus sit aperienda, ante omnia Superior Generalis, quod ad spíritualia attinet, conveniet cum Episcopo Dioecesis, in qua domus aperienda est, eique in omnibus sacri ministerii partibus subiicietur, quas regularum societatia observantia patiatur.

            2. Sed hac in re cautissime incedendum est, ne in domibus aperiendis, vel in administrationibus cuiuscumque generis suscipiendis aliquid statuatur vel agatur contra leges ecclesiasticas aut civiles.

            3. Si autem domus aperienda sit iuniorum seminarium, vel seminarium clericorum, qui grandiori iam sint aetate, tunc non solum quod ad sacrum ministerium spectat, sed omnis etiam Superiori Ecclesiastico submissio praebebitur. In eligenda materia, quae tradì debeat, in libris {25 [277]} adhibendis, in disciplina atque etiam in temporali administratione iis tenebitur. quae Rector Maior cum Ordinario loci constituet.

            4. Socii ad novam domum adlecti minus tribus non sint, ex quibus duo saltem Sacerdotes esse debent. Superior cuiusque domus a Capitulo Superiore eligitur et Directoris nomen assumet. Quaeque domus bona administrabit, quae vel dono data, vel in societatem illata sunt, ut peculiari illi domu i inserviant; at semper ratione a Superiore Generali descripta.

            5. Peculiares domos saltem semel in anno inviset Rector per se vel per visitatorem, ut diligentex inquirat, an officia expleantur, quae regulae societatis praescribunt; simulque animadvertat, an spiritualium et temporalium administratio ad propositum finem reapse spectet, ut scilicet Dei gloria et animarum salus promoveantur.

            6. Ad Directorem autem quod attinet, ita se in cunctis gerat, ut omni temporis momento eorum possit rationem reddere Deo et Superiori Rettori.

            7. Praecipua est eiusdem Rectoris cura in recente quaque domo capitulum constituere, quod numero sociorum in ea habitantium congruat.

            8. Ad hoc autem capitulum constituendum convenient Capitulum Superius et novae domus Director.

            9. Inter eligendos primus est Catechista, deinde Praefectus, et si opus fuerit etiam Oeconomus, tertio demum singuli Consiliarii, iuxta Sociorum {26 [278]} numerum et ea quae in illa domo agenda sunt.

            10. Quod si distantia, tempora et loca suadeant quaedam esse excipienda in capitulo constituendo, vel in muneribus assignandis, omni ad id auctoritate Rector maior pollet, consentiente tamen Capitulo Superiore.

            11. Director neque emere, neque vendere ammobilia, neque nova aedificia erigere vel aedificata demoliri poterit, neque innovationes magni momenti perficere, nisi adsit Rectoris Maioris consensus. In administratione omnis processus spiritualis, scholasticus, materialis ad eum pertinet; at in iis, quae maioris momenti sint, consultius erit capitulum suum convocare, neo quidpiam deliberare nisi illius consensus habeatur.

            12. Catechista spiritualia quaeque illius domus procurabit, sive relate ad socios, sive relate ad caeteros qui ad congregationem non pertinent, ac quoties opus erit, Directorem admonebit.

            13. Praefectus Directoris vices gerit et praecipuum ipsius munus erat res temporales administrare, coadiutorum curam gerere, supra alumnorum disciplinam attento oculo vigilare iuxta regulas uniuscuiusque domus et consensum Directoris. Ipse paratus esse debet ad rationem de sua gestione reddendam Direttori suo, quoties ab co expostulabitur.

            14. Oeconomus, ubi necesse sit, Praefectum adiuvabit in suis officiis, praesertim in executione temporalium negotiorum.

            15. Consiliarii autem intersunt deliberationibus {27 [279]} alicnius momenti et Directorem adiuvant in re scholastica et in iig omnibus, quae eis demandata erunt.

            16. Unuequisque Director quotannis Rettori Maiori spiritualis et temporalis administrationia snae domus rationem reddere debet.

 

 

XI. De acceptione.

 

            1. Vix quispiam societatem ingredi petierit, Director illius domus, in qua fatta est petitio, necessariam postulantis notitiam assequetur, quam Rectori tradet, ut in probationem excipiatur.

            Rector autem maior eum ad acceptionem admittet, si a capitulo superiori suffragiorum pluralitatem postulans consecutus fuerit.

            2. Post tempus probationis res erit apud capitulum eiusdem domus. Si saltem maiorem suffragiorum partem obtinuerit de illo referetur Rettori Maiori, qui, habita Superioris Capituli sententia, eum ad vota admittet vel per se vel per delegationem. Haec autem delegatio iterum remittenda erit Rectori Maiori cum opportunis indicationibus., ut novus socius in catalogo societatis inscribatur.

            3. In absentia Capituli Superioris ipse Rector Maior, rationabili causa interveniente, potest in societatem recipere et ad vota admittere vel etiam dimittere ex societate in unaquaque domo; at hoc fieri poterit suffragante et praesente domus illius {28 [280]} Capitale. Hoc autem in casu Director illina domue, in qua acceptio vel dimissio.fatta est, rem nunciabit Capitulo Superiori cum opportunis indicationibus, ut socius vel inseribatur in societatis catalogo, vel ab eo expungatur.

            4. Ut quisquam ad vota emittenda admittatur, necesse erit ut primae et secnndae probationis tirocinium exercuerit. At nemo ad votorum emissionem admittendus est, nisi sexdecim aetatis annos fuerit praetergressus.

            5. Haec autem vota per triennium emittuntur. Tribus autem annis transactis, praevio Capituli consensu, cuilibet facultas dabitur ea ad aliud triennium repetendi, vel perpetua faciendi, se videlicet per omnem vitam votis obligandi. Nemo tamen ad sacros ordines titulo congregationis erit admittendus, nisi vota perpetua iam emiserit.

            6. Ut socius Congregationi possit adscribi praeter virtutes., quae regulis praescribuntur, debet etiam anteactam vitae rationem testimonio comprobare, ex quo constet;

            I. Status illius liber atque bonis moribus praestans vita per declarationem ab eiusdem Ordinario exaratam;

            II. Illius nativitas et baptismus;

            III. Aere alieno non esse gravatum;

            IV. Numquam in illum crimine inquisitum fuisse;

            V. Nullo neque physico, neque morali impedimento detineri, quo irregularis fiat ad Sacerdotium ineundum.

            7. Quod ad valetudinem attinet, talis sit, ut {29 [281]} omnes Societatia regulas absque exceptione possit observare.

            8. Ubi insta ratio adsit, Rector aliquem poterit a conditionibus antedictis esimere, et quaedam plus minusve late excipere.

            9. Societas Divina Providentia innixa, quae nunquam deest sperantibus in ea, omnia cuique necessaria providebit, sive fiorente valetudine sive premente morbo. Tamen erga illos tantum Societas devincitur, qui iam votis se obligarunt.

            10. Omnibus autem duo potissimum cordi habenda sunt: 1. Attente caveat unusquisque, ne se habitudinibus cuiuscumque generis, rerum etiam indifferentium, devincirí patiatur; 2. Cuiusque vestis, lectus et cellula munda sint et decentia; at omnes summopere studeant affectationem et ambitionem devitare. Nihil magis sodalem religiosum exornat, quam vitae sanctimonia, qua caeteris in omnibus praeluceat.

            11. Quisque paratus sit, ubi opus erit, aestum, frigora, sitim, famem, labores et contemptum tolerare, quoties haec conferant ad maiorem Dei gloriam, spiritualem aliorum utilitatem, suaeque animae salutem.

 

 

XII. De studio.

 

            1. Sacerdotes, omnesque socii, qui clericalem militiam petunt, studiis Ecclesiasticis strenuam operam dabunt.

            2. Praecipuum eorum studium totis viribus dirigetur ad Biblia Sacra, ad Historiam Ecclesiastioam, {30 [282]} ad Theologiam dogmaticam, speculativam, moralem, necnon ad libros, vel traetationes, quae de inventute in religione inatituenda ex professo pertractant.

            3. Noster Magister erit divua Thomas, et alii auctores qui in Catechesi et in doctrina Catholica interpretanda celebriores communiter censentur.

            4. Praeter quotidianas collatíones quisque socius contenere sataget seriem meditationum, atque instructionum primitus pro adolescentulis, deinde pro omnibus Christi fidelibus accommodatam.

 

 

XIII. Pietatis exercitia.

 

            1. Vita attiva, ad quam potissimum haec Congregatio spectat, efficit, ut socii nequeant compluribus pietatis exercítiis simul colletti operam dare. Quae quidem omnia socii suppleant bonis exemplis sibi invicem praelucendo, et perfecte generalia christiani officia adimplendo.

            2. Singulis hebdomadis socii ad poenitentiae Sacramentum accedant apud Confessarios a Rettore constitutos. Sacerdotes quotidie Sacrum facient: quoties autem per negotia non liceat, curent, ut sacrificio saltem intersint. Clerici et sodales adiutores faciant, ut saltem singulis diebus festis, et quaque feria V ad sanctum Eucharistiae Sacramentum accedant. Compositus corporis habitus, clara, religiosa et distincta pronuntiatio verborum quae in divinis officiis continentur; {31 [283]} modestia, domi forisgne in verbis, adspectu et incessu, ita in sociis nostris praefulgere debent, ut his potissimum a. caeteris distingnantur.

            3. Singulis diebua unusquisgne non minua unitis borse spatio orationi vocali et mentali vacabit, nisi quisquam impediatur ob exercitium sacri ministerii; tunc maiori, qua fieri poterit, frequenti a eas per iaculatorias preces supplebit, maiorique affectus vehementia Deo offeret opera, quibus a constitutis pietatis exercitiis arcetur.

            4. Quoque díe Deiparae Immaculatae tertia Rosarii pars recitabitur, et in spirituali leotione aliquantulum operae navabitur.

            5. Cuiusque hebdomadae feria VI ieiunium erit in honorem Passionis D. N. I. C.

            6. Ultimo omnium mensium die, a temporalibus curis remotus, quantum fieri poterit, se quisque spiritu in se recipiet, et exercitio vacabit, quod ad bene moriendum fieri solet, spiritualia et temporalia componens, tamquam mundus illi esset relinquendus, et aeternitatis via adeunda.

            7. Unusquisque quotannis per dies ferme decem vel saltem sex secedat ut pietati unite operam det; quibus transactis, criminum annuali confessione se rite abluet. Omnes, antequam in societatem cooptentur, per decem dies in exercitiis spiritualibus impendent, seque generali confessione purgabunt.

            8. Licebit autem Rectori statuere, ut ab his pietatis operibus abstineatur certo quodam tempore {32 [284]} et a certis sociis pront opportunius in Domino iudicabit.

            9. Quoties Divina Providentia socium, sive laioum, sive sacerdotem ad vitam aeternam vocaverit, omnes illius domus Sócii Sacrum facient, ut anima mortui auffragiis adiuvetur. Qui sacerdotes non sunt, semel saltem ad id Eucharistiam accipiant.

            10. Idem pietatis officium exercebitur, quoties alicuius socii pater aut mater moriatur.

            11. Mortuo Rettori suffragabantur omnes congregationis socii, idque: 1. Tamquam grati animi pignus ob 'curas et labores, quos in regenda societate sustinuit; 2. Ut a poenis Purgatorii liberetur, quae illi forsitan ob nostram causam perferendae erunt.

            12. Singulis annis die immediata post festum sancti Francisci Salesii omnes congregationis sacerdotes pro sociis defunctis missam celebrabunt. Caeteri ad Sacram Synaxim accedant, tertiain B. M. V. Rosarii partem una cum aliis precibus persolventes.

 

 

XIV. De novitiorum magistro eorumque regimine.

 

            1. Socius quicumque tria probationis stadia facturus est, antequam absolute in societatem recipiatur.

            Primum probationia stadium novitiatum praecedere debet, et appellatur aspirantium; secundum est Novitiatus proprie dictus; tertium est tempua votorum triennalium. {33 [285]}

            2. Itaque praeter acceptionia conditionea statutas (capito XI) Magister Novitiorum diligenter animadvertere debet si postulantia vivendi ratio ex Superiorurn indicio talis sit, ut ipsum maioreni Dei gloriam bonumque Societatia collaturum esse in Domino iudicari possit.

            3. Generatim prima probatio sufficiens censetur, quando postulans aliquot annos in aliqua ex Societatia domo transegerit, vel publicas Congregationis schólas frequentaverit; ac eo temporis spatio sanctimonia et ingenio refulserit.

            4. Si vero aliquis iam grandioris aetatis buie pio instituto adscribi postulaverit, et ad primam probationem fuerit receptus, statim spiritualibus exercitiis vacet, postea saltem per aliquos menses in variis Congregationis officiis exerceatur; adeo ut cognoscat atque ad praxim traducat illud vivendi genus, quod amplecti desiderat. Eodem tempore Novitiorum Magister, caeterique Superiores advertant, an postulans aptus sit ad Salesianam Congregationem.

            5. Tempore primae probationis novitiorum magister, caeterique Superiores diligenter observare debent et quidquid in Domino bonum iudicaverint Superiori Capitulo referant atque patefaciant.

            6. Prima probatione felíciter peracta, atque Socio in Congregationem recepto, statim novitiorum magister animuni intendat, Di hilque de co obmittat quod ad regularum et constitutionum observantiam conferre possit.

            7. Hinc Novitiorum magister maximo studio incumbere debet ut 1. se amabilem, mansuetum, {34 [286]} corde bonitatia pieno exhibeat, ut socii animum ci aperiant in omnibus, quae ad perfectionis inerementnm prodesse poasint: 2. dirigat, instruat eco in regulis generatim et specialiter in iis quae ad votum castitatis, paupertatia et obedientiae referuntur: 3. Omnes ratione undequaque exemplari quidquid ad Nostri Instituti pietatis exercitia pertinet, compleant atque perficiant; 4. Singulis praeterea hebdomadis ex professo collationem de rebus moralibus teneat; 5. Saltem semel in mensem unumquemque ad reddendam conscientiae rationem peramanter advocet.

            8. Quoniam vero Nostrae Congregationis finis est iuvenes praesertim pauperiores scientiam et religionem edocere, eosdemque inter saeculi pericula in viam salutis dirigere; ideo omnes huius secundae probationis tempore non leve experimentum fatturi sunt de studio, de scholis diurnis et vespertinis, de catechesi pueris facienda, atque de assistentia in difficilioribus casibus praestanda. Si Socius in bis omnibus maiorem Dei gloriam bonumque Congregationis se obtenturum ostenderit, atque inter pietatis exercitia bonorum operum exemplum seipsum praebuerit, annus secundae probationis expletus erit censendus; aliter in aliquot menses vel etiam in annum differatur.

            9. Novitiatu expleto, atque Socio in Congregatione recepto, habito Magistri Novitiorum iudicio, Maius Capitulum ad vota triennalia emittenda socium admittere potest. Praxis triennalium votorum tertiam probationem constituit. {35 [287]}

            10. Hoc temporia spatio socins ' mitti' poteet in quameamque Congregationis domum, atgue omnia adimplere officia, quibus fungi ei contingit. Tane temporis Director illius domus de novo socio euram geret veluti Novitiatus Magister.

            11. Toto huiusmodi experimentorum tempore Novitiorum Magister sensunm externorum mortificationem, praecipue sobrietatem, instanter commendare atque dulciter inserere curabit. Qua tamen in re summa prudentia incedendum est, ne corporis vires nimium debilitentur, et ad Nostri instituti ministeria minus apti Socii reddantur.

            12. Tribus his probationibus laudabiliter expletis, si Socius perpetuo in Congregatione permansurum in animo reapse habuerit, compos fieri atque a Superiore Capitulo ad vota perpetua admitti poterit.

 

 

XV. De vestimento.

 

            1. Vestimentum, quo utuntur socii, varium erit, prout variae erunt regiones, in quibus illi commorantur.

            2. Sacerdotes longam vestem induent, nisi iter, vel alfa iusta ratio aliter poscat.

            3. Socii adiutores nigro vestimento, quantam fieri poterit, induentur. At saecularium novitates evitare unusquisque contendat. {36 [288]}

 

 

Formula votorum.

 

            Antequam socins vota proferat, exercitiis spiritualibus vacabit, gnae huo praesertim spectabunt, ut quisque, quo Deus illum vocet, attente consideret, simulque materiam votorum edoceatur, quae proferre velit, ubi certe cognoscat hanc esse Dei voluntatem. Peractis spiritualibus exercitiis, capitulum habebitur, ac, si fieri potest, omnes illius domus socii convocabuntur.

            Rector vel qui vices gerit ex eius delegatione superpelliceo et stola indutus una cum sociis omnibus genua submittet. Deinde omnes simul Spiritus Saneti lumina invocabunt alterna voce recitantes hymnum Veni, Creator Spiritus etc.

            v.Emitte Spiritum etc.

            R. Et renovabis etc.

 

OREMUS

 

            Deus, qui corda fidelium etc.

            Litaniae Beatae Virginis cum versiculis Ora pro nobis etc. et cum Oremus: Concede nos etc.

 

 

IN HONOREM S. FRANCISCI SALESII.

 

            Pater, Ave, Gloria.

            v. Ora pro nobis, beate Francisce.

            R. Ut digni efficiamur etc. {37 [289]}

 

 

OREMUS.

 

            Deus qui ad animarum salutem etc.

            Deinde socius, ao si plures sint, singuli, flexis genibus coram Rectore inter duos professor positi, clara et intelligibili voce hano votorum formulam proferet:

            «Fragilitate et instabilitate voluntatis meae omnino cognita, cupiens in posterum ea constanti animo perficere, quae ad maiorem Dei gloriam et animarum salutem conferre possint, ego N. N. coram te, omnipotens et sempiterne Deus, ac licet conspectu tuo indignus, tamen tuae bonitati et infinitae misericordiae confisus, desiderio unite permotus te amandi, tibique serviendi, coram Beatissima Virgine Maria sine labe concepta, Saneto Francisco Salesio, omnibusque sanctis caelorum, ex Societatis Sancti Francisci Salesii regulis facio votum castitatis, paupertatis, et obedientiae Deo, et nostrae Societatis Superiori, ad tres annos, vel etc.

            Quapropter ipsum enixe deprecor, ut secundum nostrae Societatis constitutiones ea mihi velit praecipere, quae sibi videantur ad maiorem Dei gloriam, maioremque animarum utilitatem conferre.

            Interea, te, Deus bonitatis, per immensam clementiam tuam, propter Iesu Christi Sanguinem pro nobis effusum, oro, ut hoc sacrificium excipias, quo gratiae agantur pro, multis beneficiis in me collatis, et pro meis peccatis expiandis. {38 [290]} Tu in me desiderium inspirasti hoc votum emittendi, tu quoque fac, ut possim illud adimplere.

            Sancta Maria, Virgo Immaculata, Sancte Francisce Salesi, omnes Sanoti et Sanctae Dei intercedite pro me, ut Deum meum diligens, eique soli in hoc mundo serviens, ad aeterna praemia merear pervenire.»

            Omnes respondent: Amen. Deinde novus socius nomen suum in libro notabit, ubi hanc schedulam subscribet:

            «Ego infrascriptus N. N., legi ac intellexi Societatis Sancti F rancisci Salesii regulas, et promitto me secundum votorum formulam nunc prolatam eas constanti animo observaturum.

            Augustae Taurinorum vel etc. anno etc. N. N..... »

            Hisce peractis, recitabitur Te Deum alternis vocibus; quo finito, si Rector ad rem existimabit, brevem ad id moralem exhortationem habebit, quibus omnibus finem afferet psalmus: Laudate Dominum omnes gentes etc. {39 [291]}

 

 

Appendix. De externis

 

            1. Quicumque, licet in saeculo vivat, in domo sua, in sinu familiae suae ad hanc Societatem potest pertinere.

            2. Hic nullo voto se adstringit, sed strenuam operam dabit, ut eas regulas, quae ipsius aetati ac conditioni congruant, actu perficiat.

            3. Ut autem bonorum spiritualium societatis particeps fiat, oportet, ut saltem Rectori promittat se eam vivendi rationem servaturum, quam idem Rector ad maiorem Dei gloriam conferre censebit.

            4. Si quis tamen factae promissioni desit, nulla, ne veniali quidem, culpa gravatur. {40 [292]} {41 [293]} {42 [294]}



[1] Hoc tunc duabus cellulis constabat, quae ad Hospitium sacerdotum inservirent Rectorum Hospitii pro puellis periclitantibus quod Refugii nomine dicitur; deinde anno MDCCCXLV asceterium in Valdoccum tranalatum fuit ubi etiam nane est anno MDCCCLXXIII.

[2] Caput de forma societatis et caput de voto paupertatie Pere ad verbum excerpta fuerunt a eonstitutionibus Congregationis scholarum charitatis, quam approbavit Gregorins Papa XVI die 21 Innii MDCCCOXXXVI.

[3] In hoc Decreto praeter alfa, quae ad regularinm ordinationem respiciunt, haec habentnr: Congregatio Concilii censnit Superiores regulares posse suo subdito itidem regolari, qui praeditns qualitatibns regnisitis Ordines suscipere voluerit, litteras dimissorias concedere, ad episcopum tamen dioecesanum, nempe illius monasterii, in cuius familia ab iis, ad quos pertinet, Regularis positus sit, et, si Dioecesanis abfuerit, vel non esset habiturus Ordinationes, ad quemcnmgnc alium Episcopnm.




Copyright © 2009 Salesiani Don Bosco - INE