Requiem aeternam dona mihi, Domine, et lux perpetua luceat mihi.

 In reliquo reposita est mihi corona iustitiae (2 Tim.

 Oh!... potessi pur dire una volta d'esser vostro, tutto vostro, e niente mio; l'amor vostro solo io domando col vostro innamorato Ignazio; amorem lui solum cum gratia tua mihi dones.

 Requiem aeternam dona mihi, Domine, et lux aeterna luceat mihi.

 « Mundus mihi crucifixus est, et ego mundo.

 Su un foglio del Breviario scrisse: Fecit mihi magna qui potens est; Gesù è disceso sull'altare, s'è incarnato tra le mie mani s'è posato nel mio cuore per farlo suo.

 Guai però nella nuova legge a quel levita, che di tal dovere troppo più importante, che nell'antica, un oggetto se ne fa di non curanza o di noia, e così abitualmente il trascura; che per ciò solo andrà parare assai male, siccome quegli che il marchio si meritò della solenne riprovazione fulminata da Dio contro simile negligenza: Quia scientiam repulisti, repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi

 Mihi jam non sia amara,.

 Soror mea aperi mihi.

 Congratulamini mihi guia inveni ovem quœ perierat.

 Egli descrive tutti i particolari di tali suoi abboccamenti, il tuono della voce dei diavolo ed i di lui gesti nell'argomentare: e soggiunse che tali scene gli avvenivano spesso, e che Satana gli fece passare di molte cattive notti: Multas noctes mihi satis amarulentas et acerbus reddere ille novit

 Egli descrive tutti i particolari de' suoi abboccamenti demoniaci, il tuono della voce del diavolo ed i gesti di lui nell'argomentare; e soggiunge che tali scene gli avvenivano spesso, e che Satana gli faceva passare di molte cattive notti; Multas {358 [358]} noctes mihi satis amarulentas et acerbas reddere ille novit

 Mihi quoque spem dedisti.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Mihi iam non sis amara,.

 Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi * in domum Domini ibimus.

 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.

 Heu mihi! quia incolatus meus prolungatus est: habitavi cum habitantibus Cedar: * multum incola fuit anima mea.

 Audivi vocem de coelo dicentem mihi.

 Omne, quod dat mihi Pater, ad me veniet: et eum, qui venit ad me, non eficiam foras.

 E Maria nello spedirli in difesa e guardia di noi tutti, loro dice: Filii mei sunt quos donavit mihi Deus (Gen.

 Se non isbaglio erano queste le parole che quel cotale mi indirizzò: O bone hospes, ostende mihi viam qua itur ad Quirinalem.

 Ave, Maria, etc. Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Tunc praecepit, et dixit mihi Creator omnium; et qui creavit me requievit in tabernaculo meo, et dixit mihi: In Iacob inhabita, et in Israël haereditare, et in electis meis mitte radices.

 Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Heu mihi! quia incolatus meus prolongatus est: habitavi cum habitantibus Cedar: * multum incola fuit anima mea.

 Levavi oculos meos in montes, * unde veniet auxilium mihi.

 Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi, * in domum Domini ibimus.

 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.

 Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, * etenim non potuerunt mihi.

 Cura invocarem, exaudivit me Deus iustitiae meae: * in tribulatione dilatasti mihi.

 Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, * ut salvum me facias.

 Educes me de laqueo hoc, quem absconderunt mihi: * quoniam tu es protector meus.

 Quid retribuam Domino: * pro omnibus, quae retribuit mihi?.

 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus, * nimis confortatus est principatus eorum.

 Perfecto odio oderam illos, * et inimici facti sunt mihi.

 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi; * et a scandalis operantium iniquitatem.

 In via hac, qua ambulabam, * absconderunt laqueum mihi.

 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo: * me expectant iusti, donec retribuas mihi.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos, alleluja.

 Si reddidi retribuentibus mihi mala, * decidam merito ab inimicis meis inanis.

 Parce mihi, Domine, nihil enim sunt dies mei.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 Dicam Deo: noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.

 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

 Dominus regit me, et nihil mihi deerit, * in loco pascuae ibi me collocavit.

 Vias tuas, Domine, monstra mihi, * et semitas tuas edoce me.

 Innocentes et recti adhaeserunt mihi, * quia sustinui te.

 Legem pone mihi, Domine, in via tua, et dirige me in semitam rectam propter inimicos meos.

 Responde mihi: quantas habeo iniquitates et peccata; scelera mea, et delicta ostende mihi.

 R. Hei mihi, Domine, quia peccavi nimis in vita mea.

 Sacrificium et oblationem noluisti: aures autem perfecisti mihi.

 Convertantur retrorsum et revereantur, qui volunt mihi mala.

 Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi: Euge, euge.

 Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen eius?.

 Adversum me susurrabant omnes inimici mei: adversum me cogitabant mala mihi.

 Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie: ubi est Deus tuus?.

 Dum confringuntur ossa mea, * exprobraverunt mihi, qui tribulant me inimici mei.

 Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? * Quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me?.

 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulcrum.

 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini? Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice? Scio enim, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.

 Ecce enim veritatem dilexisti: * incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.

 Redde mihi laetitiam salutaris tui, * et spiritu principali confirma me.

 Domine, vim patior, responde pro me: Quid dicam, aut quid respondebi mihi, cum ipse fecerit?.

 Audivi vocem de coelo dicentem mihi.

 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.

 Et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates, * et dolos tota die meditabantur.

 Quia dixi: ne quando supergaudeant mihi inimici mei: * et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: * quoniam sequebar bonitatem.

 Respondit ei in via virtutis suae: * paucitatem dierum meorum nuntia mihi.

 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, * quia in te speravi.

 Notam fac mihi viam, in qua ambulem, * quia ad te levavi animam meam.

 Avertantur retrorsum et erubescant, * qui volunt mihi mala.

 Avertantur statim erubescentes, * qui dicunt mihi: Euge, euge.

 E chi lo disse a tua madre, disse il prefetto maravigliato? A mia madre lo disse Iddio: mihi mater, matri Deus.

 Mihi mater matri Deus.

 Iddio, che in quel pargoletto si andava preparando il suo rappresentante in terra, parve facesse sentire in fondo del cuore ai suoi genitori una voce misteriosa, che loro dicesse come la figlia del re Faraóne alla madre di Mosè: Accipe puerum istum et nutri mihi: Ricevete questo fanciullo come dalle mie mani, ed educatelo per me, all' amor mio, alla mia gloria.

 Prima Luigi Teste, poi il Secolo di Milano del 17 febbraio, scrissero di lui: "L'eminentissimo Lavalletta non fece come coloro che considerano la vita quasi una via aspra e sassosa da percorrere, e quando trovano un praticello fiorito vi si sdraiano a riposare ripetendo beatamente Deus mihi hanec otia fecit del latino autore; per Lavalletta la vita è lavoro incessante.

 Dignare me, laudare te, virgo sacrata, da mihi, virtutem contra hostes tuos.

 Ecce Ancilla Domini, fìat mihi secundum verbum tuum.

 Quia fecit mihi magna qui potens est: et sanctum nomen eius.

 Ecce Ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Tunc praecepit, et dixit mihi Creator omnium; et qui creavit me requievit in tabernaculo meo, et dixit mihi: In Iacob inhabita, et in Israël haereditare, et in electis meis mitte radices.

 Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum.

 R. Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Heu mihi! quia incolatus meus prolongatus est: habitavi cum habitantibus Cedar: * multum incola fuit anima mea.

 Levavi oculos meos in montes, * unde veniet auxilium mihi.

 Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi, * in domum Domini ibimus.

 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.

 Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, * etenim non potuerunt mihi.

 Cura invocarem, exaudivit me Deus iustitiae meae: * in tribulatione dilatasti mihi.

 Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, * ut salvum me facias.

 Quid retribuam Domino: * pro omnibus, quae retribuit mihi?.

 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus, * nimis confortatus est principatus eorum.

 Perfecto odio oderam illos, * et inimici facti sunt mihi.

 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi; * et a scandalis operantium iniquitatem.

 In via hac, qua ambulabam, * absconderunt laqueum mihi.

 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo: * me expectant iusti, donec retribuas mihi.

 Si reddidi retribuentibus mihi mala, * decidam merito ab inimicis meis inanis.

 Parce mihi, Domine, nihil enim sunt dies mei.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 Dicam Deo: noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.

 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

 Dominus regit me, et nihil mihi deerit, * in loco pascuae ibi me collocavit.

 Vias tuas, Domine, monstra mihi, * et semitas tuas edoce me.

 Innocentes et recti adhaeserunt mihi, * quia sustinui te.

 Legem pone mihi, Domine, in via tua, et dirige me in semitam rectam propter inimicos meos.

 Responde mihi: quantas habeo iniquitates et peccata; scelera mea, et delicta ostende mihi.

 R. Hei mihi, Domine, quia peccavi nimis in vita mea.

 Sacrificium et oblationem noluisti: aures autem perfecisti mihi.

 Convertantur retrorsum et revereantur, qui volunt mihi mala.

 Ferant confestim confusionem suam, qui dicunt mihi: Euge, euge.

 Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen eius?.

 Dum confringuntur ossa mea, * exprobraverunt mihi, qui tribulant me inimici mei.

 Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? * Quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me?.

 Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulcrum.

 Quare persequimini me sicut Deus, et {339 [517]} carnibus meis saturamini? Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice? Scio enim, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.

 Ecce enim veritatem dilexisti: * incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.

 Redde mihi laetitiam salutaris tui, * et spiritu principali confirma me.

 Domine, vim patior, responde pro me: Quid dicam, aut quid respondebi mihi, cum ipse fecerit?.

 Audivi vocem de coelo dicentem mihi.

 Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.

 Et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates, * et dolos tota die meditabantur.

 Quia dixi: ne quando supergaudeant mihi inimici mei: * et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: * quoniam sequebar bonitatem.

 Respondit ei in via virtutis suae: * paucitatem dierum meorum nuntia mihi.

 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, * quia in te speravi.

 Notam fac mihi viam, in qua ambulem, * quia ad te levavi animam meam.

 Avertantur retrorsum et erubescant, * qui volunt mihi mala.

 Avertantur statim erubescentes, * qui dicunt mihi: Euge, euge.

 Sentivano per esempio le persone che più volte parlando latino dicevano: da mihi illum pattern; i barbari volendo dire lo stesso corrompevano le parole dicendo: da mi il pane, che è quanto dire: dammi quel tozzo di pane.

 Udivano, per esempio, le persone che più volte parlando latino dicevano: Da mihi illum panem.

 Sul vessillo del suo esercito aveva fatto imprimere l'effigie della Vergine colle parole: Da mihi virtutem contro hostes tuos.

 Colla destra tiene lo scettro che è simbolo della sua potenza, quasi alludendo alle parole da Lei proferite nel santo Vangelo: Fecit mihi magna qui potens est.

 Massimiliano, duca di Baviera, fa imprimere sullo stendardo l'imagine della Madonna col motto: Da mihi virtutem contra hostes tuos e riduce al dovere gli Austriaci e Boemi ribellati.

 Colla destra ella tiene lo scettro, simbolo della sua potenza, quasi alludendo alle parole da lei proferite nel santo Vangelo: Fecit mihi magna qui potens est.

 Altrimenti udirà rimproverarsi da {7 [205]} Gesù Cristo ciò, che egli rimprovero a quel giovane, il quale invitato alla sua sequela disse: Sequar te, Domine, sed permitte mihi primum ire et renuntiare his quae domi sunt.

 Venerunt autem mihi omnia bona pariter cum illa.

 Quapropter te enixe deprecor, ut secundum nostrae Societatis constitutiones ea mihi velis praecipere, quae tibi videantur ad maiorem Dei gloriam, maioremque animarum utilitatem conferre.

 Interea, Tu, Deus bonitatis, per immensam clementiam tuam, propter Iesu Christi Sanguinem pro nobis effusum, oro, ut hoc sacrificium excipias, quo gratiae agantur pro multis beneficiis mihi collatis, et pro meis peccatis expiandis.

 Da mihi virtutem contra hostes tuos.

 Amen dico vobis: quamdiu fecistis uni ex fratribus meis minimis mihi fecistis.

 Dulcissime Jesu, ne sis mihi Judex, sed Salvator.

 Il suo sguardo si portò subito su di un cartello sopra cui a grossi caratteri sono scritte le seguenti parole che soleva ripetere S. Francesco di Sales: da mihi animas, caetera tolle.

 «Quamadiu fecistis uni ex fratribus meis minimis, mihi fecistis» (S. Matteo, c.