In seguito D. Rua lo esortò a raccomandare nelle mani del Signore il suo spirito con quelle parole: In manus tuas, Domine, commendo spiritum {43 [157]} meum; e poi a mettersi a riposare dicendo ancora al Signore: In pace in idipsum dormiam et requiescam.

 Le parole usate dal nostro divin Salvatore nell' istituire questo sacramento sono: Questo è il mio corpo, questo è il mio sangue: Hoc est corpus meum, hic est calix sanguinis mei.

 A mo' d'esempio: Lo Spirito Santo di Lutero interpreta queste parole del Divin Salvatore: Hoc est corpus meum Questo è il mio corpo: e lo Spirito Santo di Calvino crede, che questo non sia il vero corpo del Salvatore, bensì una sembianza, una memoria, eco.

 Eppure malgrado questa testimonianza sono in contraddizione sopra tanti articoli della Fede Cattolica!!! A mo' d'esempio: Lo Spirito Santo di Lutero interpreta le parole del Divin Salvatore: Hoc est corpus meum, in questo modo: Questo è il mio corpo; laddove lo Spirito Santo di Calvino crede che hoc corpus non si abbia ad intendere pel vero Corpo del Salvatore, ma bensì per una sembianza, una memoria o che so io del suo Corpo.

 E Gesù Cristo di ciò fece un espresso comando dicendo; hoc est praeceptum meum ut diligatis invicem: questo io vi comando che vi amiate l'un l'altro.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus in adiutorium meum, intende.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Domine, labia mea aperies: * et os meum annuntiabit laudem tuam.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Gli astanti accorgendosi che aveva una particolare divozione a quelle parole del Salmista: Deus, in adiutorium meum intende; Domine, ed adiuvandnm me festina: mio Dio, porgetemi pronto aiuto; Signore, venite presto in mio soccorso: spesso gli replicavano la parte dei primo versetto, ed egli tosto rispondeva: Domine, ad adiuvandum me festina.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Deus, in adjutorium meum intende,.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Aperi, Domine, os meum ad benedicendum nomen sanctum tuum: munda quoque cor meum ab omnibus vanis, perversis et alienis cogitationibus; intellectum illumina, affectum infiamma, ut digne, attente ac devote hoc Officium recitare valeam, et exaudiri merear ante conspectum divinae Maiestatis tuae.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Eructavit cor meum verbum bonum, * dico ego opera mea Regi.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus, in adiutonum meum intende.

 Auxilium meum a Domino, * qui fecit coelum et terram.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores: * prolongaverunt iniquitatem suam.

 Domine, non est exaltatum cor meum: * neque elati sunt oculi mei.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Quoniam fortitudo mea, et refugium meum es tu, * et propter nomen tuum deduces me, et enutries me.

 In manus tuas commendo spiritum meum: * redemisti me, Domine Deus veritatis.

 Quoniam in me speravit, liberabo eum, * protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.

 Longitudine dierum replebo eum: * et ostendam illi salutare meum.

 Y In manus tuas, Domine, * commendo spiritum meum.

 R. Commendo spiritum meum.

 R. In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum.

 Non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto, * et substantia mea in inferioribus terrae.

 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: * dies formabuntur, et nemo in eis.

 Proba me, Deus, et scito cor meum: * interroga me, et cognosce semitas meas.

 In deficiendo ex me spiritum meum, * et tu cognovisti semitas meas.

 R. Cum dilatasti Cor meum.

 Verba mea auribus percipe, Domine, * intellige clamorem meum.

 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum, * lacrymis meis stratum meum rigabo.

 Iustum adiutorium meum a Domino, * qui salvos facit rectos corde.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 R. Credo, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: * Et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.

 R. Et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.

 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me, opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves? Numquid oculi carnei tibi sunt; aut sicut videt homo, et tu videbis? Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris? Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo, qui de manu tua possit eruere.

 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum; loquar in amaritudine animae meae.

 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

 Si consistant adversum me castra, * non timebit cor meum.

 In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos.

 Tibi dixit cor meum: exquisivit te facies mea, * faciem tuam, Domine, requiram.

 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti.

 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum.

 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebria stravi lectulum meum.

 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.

 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini? Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice? Scio enim, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.

 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut plangam paullulum dolorem meum, antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine: {362 [490]} terram miseriae, et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Delictum meum tibi cognitum feci; * et iniustitiam meam non abscondi.

 Tu es refugium meum a tribulatione, quae circumdedit me: * exultatio mea, erue me a circumdantibus me.

 Intende in adiutorium meum,* Domine Deus salutis meae.

 Deus in adiutorium meum intende.

 Le parole usate dal nostro divin Salvatore nell'istituire questo Sacramento sono: Questo è il mio corpo, questo è il mio sangue: Hoc est corpus meum, hic est calix sanguinis mei.

 Prima di fare la lettura ogni giorno si dirà v Deus, in adjutorium meum intende.

 {90 [90]} "Nè tardò a manifestarsi difatti la divina volontà che col mezzo nostro vi ripeteva quelle parole già dette a Davidde quando lo designò Re in Israello: Tu pasces populum meum, et tu eris dux super Israel.

 Lo protestò la Vergine stessa, comparendo al morente S. Giovanni di Dio: Non est meum, {101 [191]} in hac hora meos devotos derelinquere.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Fac ut ardeat cor meum.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Già il sole si ecclissa, la terra si copre di tenebre, e trema fortemente! Gesù vedendosi vicino a spirare, raccolte tutte le sue forze dice ad alta voce: Pater, in manus tuas commendo spiritum meum: Padre, nelle tue mani raccomando il mio spirito; e abbassando la testa in segno d'ubbidienza al Padre e di {54 [232]} tenerezza verso gli uomini dà l'ultimo fiato e muore.

 Aperi, Domine, os meum ad benedicendum nomen sanctum tuum: munda quoque cor meum ab omnibus vanis, perversis et alienis cogitationibus; intellectum illumina, affectum infiamma, ut digne, attente ac devote hoc Officium recitare valeam, et exaudiri merear ante conspectum divinae Maiestatis tuae.

 Eructavit cor meum verbum bonum, * dico ego opera mea Regi.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te: * quia fuisti adiutor meus.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus, in adiutonum meum intende.

 Auxilium meum a Domino, * qui fecit coelum et terram.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores: * prolongaverunt iniquitatem suam.

 Domine, non est exaltatum cor meum: * neque elati sunt oculi mei.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 In manus tuas commendo spiritum meum: * redemisti me, Domine Deus veritatis.

 Quoniam in me speravit, liberabo eum, * protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.

 Longitudine dierum replebo eum: * et ostendam illi salutare meum.

 Y In manus tuas, Domine, * commendo spiritum meum.

 R. Commendo spiritum meum.

 R. In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum.

 Non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto, * et substantia mea in inferioribus terrae.

 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: * dies formabuntur, et nemo in eis.

 Proba me, Deus, et scito cor meum: * interroga me, et cognosce semitas meas.

 Verba mea auribus percipe, Domine, * intellige clamorem meum.

 Laboravi in gemitu meo, lavabo per singulas noctes lectum meum, * lacrymis meis stratum meum rigabo.

 Iustum adiutorium meum a Domino, * qui salvos facit rectos corde.

 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me, ut glutiam salivam meam? Peccavi, quid faciam tibi, o custos hominum? Quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis? Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? Ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quaesieris, non subsistam.

 R. Credo, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: * Et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.

 R. Et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.

 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me, opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves? Numquid oculi carnei tibi sunt; aut sicut videt homo, et tu videbis? Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quaeras {327 [505]} iniquitatem meam et peccatum meum scruteris? Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo, qui de manu tua possit eruere.

 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum; loquar in amaritudine animae meae.

 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.

 Si consistant adversum me castra, * non timebit cor meum.

 In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos.

 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti.

 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum.

 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebria stravi lectulum meum.

 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.

 Quare persequimini me sicut Deus, et {339 [517]} carnibus meis saturamini? Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice? Scio enim, quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum: et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.

 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut plangam paullulum dolorem meum, antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine: terram miseriae, et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.

 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum contra me est semper.

 Delictum meum tibi cognitum feci; * et iniustitiam meam non abscondi.

 Tu es refugium meum a tribulatione, quae circumdedit me: * exultatio mea, erue me a circumdantibus me.

 Intende in adiutorium meum,* Domine Deus salutis meae.

 A mo' d' esempio: Lo Spirito Santo di Lutero interpreta queste parole del Divin Salvatore: Hoc est corpus meum.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus, in adiutorium meum intende:.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Quest'ultimo aspettava in morte con figliale fiducia una visita da Maria sua tenera madre, e non vedendola comparire già alquanto si affliggeva, quand'ecco Maria apparirgli in sembiante di Paradiso, e dirgli: O Giovanni, non è mio costume abbandonare in quest'ora i miei divoti: Ioannes, non est meum in hac hora meos devotos derelinquere.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Castigo corpus meum et in servitutem redigo.

 In manus tuas, Domine, commenda spiritum meum.

 Frattanto baciava e ribaciava ad una ad una le piaghe di Gesù Crocifisso che si stringeva al morente cuore! Poi volgendo sguardi pietosi all'immagine di Maria SS., che stavagli dinanzi, le diceva pieno di confidenza: Monstra te esse matrem... ecce filius tuus... Dolce Maria, speranza mia che io venga a voi! In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum: Gesù Bambino, Maria madre mia, s. Giuseppe, spiri in pace con voi l'anima mia!....

 Sancta Maria, Virgo immaculata, S. Francisce Salesi, omnes Sancti et Sanctae Dei intercedite pro me, ut Deum meum diligens, eique soli in hoc mundo serviens, ad aeterna praemia merear pervenire.

 Deus, in adiutorium meum intende.

 Deus, in adjutorium meum intende.

 Deus, in adiutorium meum intende.