Il Signore dice a tutti: facciamo il bene mentre abbiamo tempo: Operemur bonum dum tempus habemus (Ad Gal.

 Dum pendebat Filius.

 Pia Mater dum videbat.

 Dum emisit spiritum.

 " Congregatio Concila censuit, Superiores Regulares posse suo subdito itidem Regulari, qui praedilus qualitatibus requisitis Ordines suscipere voluerit, Litteras Dimissoriales concedere, ad Episcopum tamen Dioecesanum, nempe illius Monasterii, in cuius familia ab iis, ad quos pertinet, is Regularis positus fuerit: Et si Dioecesanus abfuerit, vel non esset habiturus Ordinationes, ad quemcumque alium Episcopum, dum tamen ab Eò Episcopo, qui Ordines contulerit, examinetur quoad doctrinam etc.".

 Quum in Ecclesiis Congregationis Salesianae haud paucis Missarum de Requie oneribus, tum fixis tum adventitiis, sit satisfaciendum, et dies liberi ut plurimum desiderentur; R. D. Ioannes Bosco, eiusdem Congregationis Institutor, Sanctissimo Domino Nostro Pio Papae IX enixe supplicavit ut in Ecclesiis ipsis eiusmodi Missae de Requie cum Cantu locum habeant etiam dum officia occurrunt {56 [182]} ritus Duplicis; Sanctitas Sua, referente subscripto Sacrorum Rituum Congregationis Secretano, ita annuit benigne, ut in singulis Ecclesiis memoratae Congregationis, quae simili Indulto non gaudent, duabus intra quamlibet hebdomadam diebus Missae de Requie cum Cantu celebrentur; attamen exceptis Duplicibus Primae et Secundae Classis, Festis de Praecepto servandis, Feriis, Vigiliis, Octavisque Privilegiatis.

 Dum pendebat Filius.

 Dum esset Rex.

 Dum esset Rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suavitatis.

 Dum nil perenne cogitat,.

 Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Tremens factus sum ego, et timeo, dum discussio venerit, atque ventura ira.

 Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Dum purgantur ab Angelis saepe visitari et consolari non dubitamus, promittentes coelestem Hierusalem.

 Dum tempus habemus, operemur bonum (ad Galat.

 Omnes Sancti tui, quaesumus, Domine, nos ubique adiuvent; ut dum eorum merita recolimus, patrocinia sentiamus: et pacem tuam nostris concede temporibus, et ab Ecclesia tua cunctam repelle nequitiam; iter, actus et voluntates nostras, et omnium famulorum tuorum, in salutis tuae prosperitate dispone: benefactoribus nostris sempiterna bona retribue: et omnibus fidelibus defunctis requiem aeternani concede.

 Ne quando rapiat ut leo animam meam, * dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

 Commissa mea pavesco, et ante te erubesco: dum veneris iudicare, noli me condemnare.

 Quid faciam miser? Ubi fugiam, nisi ad te, Deus meus? * miserere mei dum veneris in novissimo die.

 R. Miserere mei, dum veneris in novissimo die.

 Domine, * dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 R. Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie: ubi est Deus tuus?.

 Quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, * dum affligit me inimicus? {360 [488]}.

 Dum confringuntur ossa mea, * exprobraverunt mihi, qui tribulant me inimici mei.

 Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? * Quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me?.

 R. Libera me, Domine, de morte aeterna, in die illa tremenda: * Quando coeli movendi sunt et terra: * Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Tremens factus sum ego et timeo, dum discussio venerit, atque ventura ira.

 R. Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 R. Libera me, Domine, de morte aeterna, in die illa tremenda: * Quando coeli movendi sunt et terra: * Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Praecisa est velut a texente vita mea; dum adhuc ordirer, succidit me: de mane usque ad vesperam finies me.

 Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, * dum clamarem tota die.

 Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua: * conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina.

 Quia dixi: ne quando supergaudeant mihi inimici mei: * et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

 R. Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti, et quare tristis incedo, dum aiBigit me inimicus?.

 Dum pendebat Filius.

 Dum nil perenne cogitat,.

 Omnes Sancti tui, quaesumus, Domine, nos ubique adiuvent; ut dum eorum merita recolimus, patrocinia sentiamus: et pacem tuam nostris concede temporibus, et ab Ecclesia tua cunctam repelle nequitiam; iter, actus et voluntates nostras, et omnium famulorum tuorum, in salutis tuae prosperitate dispone: benefactoribus nostris sempiterna bona retribue, et omnibus fidelibus defunctis requiem aeternani concede.

 Velata dum meridiem cernat fides,.

 Ne quando rapiat ut leo animam meam, * dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

 Commissa mea pavesco, et ante te erubesco: dum veneris iudicare, noli me condemnare.

 Quid faciam miser? Ubi fugiam, nisi ad te, Deus meus? * miserere mei dum veneris in novissimo die.

 R. Miserere mei, dum veneris in novissimo die.

 Domine, * dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 R. Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, * dum affligit me inimicus!.

 Dum confringuntur ossa mea, * exprobraverunt mihi, qui tribulant me inimici mei.

 Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? * Quare tristis es, anima mea, et quare conturbas me?.

 R. Libera me, Domine, de morte aeterna, in die illa tremenda: * Quando coeli movendi sunt et terra: * Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Tremens factus sum ego et timeo, dum discussio venerit, atque ventura ira.

 R. Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 R. Libera me, Domine, de morte aeterna, in die illa tremenda: * Quando coeli movendi sunt et terra: * Dum veneris iudicare saeculum per ignem.

 Praecisa est velut a texente vita mea; dum adhuc ordirer, succidit me: de mane usque ad vesperam finies me.

 Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, * dum clamarem tota die.

 Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua: * conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina.

 Quia dixi: ne quando supergaudeant mihi inimici mei: * et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

 Bethleem, Civitas Dei summi, ex te exiet Dominator Israël, et egressus eius sicut a principio dierum aeternitatis, et magnificabitur in medio universae terrae, et pax erit in terra nostra dum venerit.

 Paterna deinceps bonitate innuit huiusmodi Societatem instituendam esse tamquam Congregationem votorum simplicium adeo ut socii coram Ecclesia vinculo religionis de facto essent devineti, dum coram seculari societate integra iurium civilium libertate fruantur.

 Clemente VII (1525) colla Bolla che comincia: Dum fructus uberes concedette ai Religiosi detti della Regolare osservanza la Comunicazione dei Privilegi e Grazie spirituali con qualunque Ordine quibusvis Congregationibus et aliis Ordinibus quibuscumque etiam non mendicantibus quomodolibet concessis aut concedendis etc.

 Dum tenet emeritus miles sum magna taberna;.

 Sed dum Virgo tenet me, maior nuncupor et sum.

 Gesù, dice s. Bernardino da Siena, vuol continuare nel cielo a dare a s. Giuseppe prove del suo rispetto figliale obbedendo a tutti i suoi desideri: Dum pater orat natum, velut imperium reputatur.