| Don Bosco-Memorie biografiche Vol 07.html |
| A007008229 |
I'nsuper Sanctitas Sua, attentis peculiaribus circumstantiis, indulsit, veluti huius Decreti tenore indulget, ut hodiernus Moderator Generalis, seu Rector Maior, in suo munere, quoad vixerit, permaneat; quamvis constitutum sit, ut eiusdem Piae Societatis Superior Generalis duodecim tantum annis suum officium exerceat.. |
| Don Bosco-Memorie biografiche Vol 08.html |
| A008005191 |
[571] Attentis vero peculiaribus circumstantiis, die 23 eiusdem mensis et anni, speciali decreto ipse Orator, licet indignus, eiusdem Societatis Superior generalis ad vitam constituebatur, etiamsi eius successor duodecim tantum annis in suo munere permanere deberet.. |
| Don Bosco-Memorie biografiche Vol 09.html |
| A009004009 |
Imo, eadem Sanctitas Sua, eodemque Decreto, attentis peculiaribus temporum et locorum circumstantiis, ipsam Societatem solidabat, dum supralaudatum Sacerdotem dignissimum, Ioannem Bosco, Superiorem Generalem ad vitam elegit, vocavitque; [419] licet statutum Sit eius successorum, duodecim tantum annos in officio suo Permanere.. |
||
| A009007453 |
Ex audientia SS.mi, habita ab infrascripto Domino Secr.o Sacrae Congregationis Episcoporum et Regularium, sub die 19 novembris 1869, Sanctitas sua, attentis peculiaribus circumstantiis, et audita relatione Episcopi Albensis, benigne annuit ac propterea mandavit, eidem Episcopo committi, ut veris existentibus narratis, enunciatam cessionem dictae domus et ecclesiae in omnibus juxta preces, Sacerdoti Ioanni Bosco, donec memoratum Institutum Congregationi Somascae restituatur, pro suo arbitrio et conscientia approbet atque confirmet. |
| Don Bosco-Memorie biografiche Vol 10.html |
| A010009500 |
Attentis vero peculiaribus circumstantiis regularem existentiam huic Societati concedere optimum visum fuit, et Superiorem praesentem generalem ad vitam, ejus autèm successorem ad duodecim annos in munere permansurum esse instituit.. |
||
| A010010641 |
Praesentes hasce Constitutiones declarat Societas pro animarum quiete non obligare per se sub peccato nec mortali nec veniali; ideoque si quis illas transgrediendo sit reus coram Deo, id non ex ipsis Consti tutionibus directe provenire, sed, vel ex praeceptis Dei aut Ecclesiae; vel ex votis, vel denique circumstantiis quae huit violationi adiun gerentur, scilicet. |