Christiana, apud D. Thom.: «Quisquis rebus utitur restrictius quam mores bonorum inter quos versatur se habent, aut intemperans aut superstitiosus est; si excedat, aut aliquid significat (more histrionum scilicet, qui vestibus regum utuntur cum ipsi sunt miselli), aut flagitiosus est.».

 Factum est cælum unico Dei verbo, et inspirante spiritu ornavit cælos, ex nihilo; sufflavit et fecit solem, lunam, Orionas, Mercurium, etc., cinxit zona zodiaci, etc. At cum terrestribus utitur velut manu, quia successive, succedentibus generationibus, corruptionibus et incrementis, omnia facit, ut mulier obstetrix, quæ infantem excipit pedetentim, educit, lavat, fovet, complicat, etc. Manus ergo providentiæ Dei obstetrix est totius mundi..

 Parabolis utitur Dominus quo vehementius infigat doctrinam; ut acu utuntur ac seta ut filum inducant.

 Sed inter alia, in Missae introitu, utitur verbis paululum inflexis quibus Moyses nuntiavit mannæ pluviam Israelitis; Ex.

 At mihi sane verius videtur fuisse nativum; quia conjectura illa qua utitur, asservatum esse oleum sanctum in cornu aureo, nullo nititur fundamento pro Davidis inauguratione, ubi expresse Scriptura Samueli Dominum precepisse ait: Tolle cornu tuum et imple oleo.

 Servus pars est domini, sed sejuncta, Arist., Polit., id est, quasi instrumento disjuncto utitur..

 Ipsa vero non inventione, sed fideli conservatione doctrinae utitur.

 Diabolus caput inimicorum, utitur enim caeteris; unde: angelus Satanae, carnis stimulus; hæc omnia tibi dabo.

 lntravit Jesus in quoddam castellum, etc. Dic Evangelium, deinde addes: hac comparatione Ecclesia utitur; domus haec in qua Christus venit, etc., Maria est Mater.

 Male utitur Wiclef distinctione antiquorum theologorum ac Sanctorum (triplex oratio: vocalis, mentalis, vitalis sive operum); at nos recte uti debemus.