Mirabar etenim in tanta viri eruditione ac variarum rerum [293] scientia, tantam sui ipsius despicientiam; in tanta oris verborum ac morum gravitate, tantum leporem tantamque modestiam; in tanta pietatis sollicitudine, tantam urbanitatem ac suavitatem; cum nec fastum, quod plerisque contingit, alio fastu, sed vera humilitate calcaret, nec inflante scientia charitatem ostentaret, sed charitate ædificante scientiam instrueret: dilectus piane Deo et hominibus, qui Deum pariter et homines purissima dilectionem prosequeretur.

 Cumque suam sibique dilectissimam clarissimi Oratorii Congregationem dulcissimo et piane filiali corde complecteretur, non tamen propterea alios conventus [294] cœtusve Deo servientium frigidius, ut plerumque accidit, mollius aut languidius amabat, æstimabat, extollebat..