Quod si ranæ coaxantes in paludibus de pluvia illa et tempore illo caliginoso gaudebant, at philomela cælestis et turtur de sicco jejunii et claro pœnitentiae tempore invicem gratulantur, nosque suo canto lætificant, admixtis suavissimis pœnitentiæ et spei vocibus.

 Homo est in mundo ut philomela in domo quæ alitur, ut cantu suo recreet Dominum mundi.