Unde Bernardus: «Si sola gula peccavit, sola jejunet; si autem et cætera membra peccarunt, cur non etiam jejunabunt?» Vide locum in verbo Jejunium, ser.

 Ah, quæso, quare ventus est vita tua? Chrisost., pulcherrime: «Aliqui sunt iracundi natura, alii per infirmitatem longam, ilz deviennent chagrins; ita alii natura sunt mobiles, alii lasciviæ serviendo mobiles fiunt.» Ut pleraque omnia injecta in aquam tepidam mollescunt, ita anima si lasciviæ dedita sit, etc. Peccatum peccavit Hierusalem, propterea instabilis.

 Anthithesim esse inter Mariam et Evam omnis antiquitas credidit; videamus ergo quomodo peccavit Eva.

 Et peccavit, sed pœnitentiam celeberrimam egit; unde, solium David, domus David.

 David peccavit 1°.

 Etsi enim Petrus vix etiam venialiter in eo peccavit, tamen reprehensus fuit a Paulo, propter gravitatem consequentiæ; «ut qui primus erat in dignitate, primus esset in humilitate.» «Non sentire bonos eadem de rebus iisdem incolumi licuit semper amicitia.» Qui autem corrigit debet esse justus, id est, irreprehensibilis; ne dicatur illi: Medice, cura teipsum.

 Ob peccata nostra propria: Peccatum peccavit [334] Hierusalem, propterea instabilis facta est.

 Audistis heri discipulos quærentes: Rabbi, quis peccavit, hic, aut parentes ejus? Rustica sane, et insipiens quæstio; nam quomodo infans antequam [339] nascatur potest peccare, ut coecus nascatur? At de hoc puero poterat moveri quæstio: Quis peccavit, hic, an mater ejus, ut tam cito moreretur? Et hæc est communis opinio liominum: ut mulieris Tobiæ, et Job, qui tamen dixit: Non peccavi; et Marthæ: Domine, si fuisses hic.

 Repentino casu: ut ira correpti, ut videtur accidisse Mosi cum interfecit Ægiptium (si tamen peccavit).