Verum hanc foelicitatem hujus vitae imperfectam esse censebat Plato, quia, ut ait in Phædone, perfectam beatitudinem nequeunt homines in praesenti vita habere, eo quod animus noster in corpore res a materia omnino separatas non valet comprehendere aut perfecte cognoscere, et multis perturbationibus impeditus sapiens fieri non potest.