Ad Cælum: Laetatus sum in iis quae dicta sunt mihi: Vivet in aeternum.

 Hæc sunt præludia totius Quadragesimæ, hi sunt duo termini itineris pœnitentium: a quo, a cinere, ad quem, ad Cælum; a quo, a miseria, ad quem, ad thesauros.

 Quomodo ergo accedet homo, id est, miseria mea, ad cor altum, id est, ad divitias et thesauros tuos? Quomodo a pulvere et cinere ad Cælum pergam? Eia ergo Advocata mea, scala Cæli, mons Dei, chorda per quam Deus venit ad miseriam meam, fac ut per te miseria mea accedat ad Deum.

 Sed mei miserise thesauri sunt in terra repositi, tui sunt in Cælo, et quantum distat cælum a terra sic cogitationes tuæ longe sunt a cogitationibus meis.

 Ut sapphirus quo utuntur prælati ad castitatem provocat, cælum representat; [57] annulus aureus est, id est, caritas; lapis, id est, opus ipsum a caritate vel elicitum vel imperatum, simile ( sic ) est cælo, id est, illi correspondet Cælum, id est, merces in Cælo.

 Hinc Cælum mare vitreum appellatur, Apoc. 4.

 Factum est cælum unico Dei verbo, et inspirante spiritu ornavit cælos, ex nihilo; sufflavit et fecit solem, lunam, Orionas, Mercurium, etc., cinxit zona zodiaci, etc. At cum terrestribus utitur velut manu, quia successive, succedentibus generationibus, corruptionibus et incrementis, omnia facit, ut mulier obstetrix, quæ infantem excipit pedetentim, educit, lavat, fovet, complicat, etc. Manus ergo providentiæ Dei obstetrix est totius mundi..

 Et nobis deerit qui serpentibus non deest? Terram comedit serpens, et cibo non caret; Cælum comedit cor hominis, et Cælo carebit? Relinquit venenum cum bibit, et homo non relinquet venenum passionum cum recreatur cælestibus? Qui non deserit desertorem serpentem, quomodo relinquet hominem fideliter sequentem? Evangelium hesternum de providentia Dei..

 Spiritus Domini ornavit cælos Angelorum turmis; verum cum unus, et per unum plures ex illis, id est, antiquus draco, rebelles essent, eos extra cælum præcepto suo duxit, ejecit et præcipitavit.

 O quales preces! Rapta usque ad tertium Cælum.Tota fuit oratio et exhalatio..

 Esaias, 14: Conscendam in cælum, super astra Dei ponam solium meum, ero similis Altissimo.

 At in extremo die, in fine temporum, tunc, ait Isaias, 34, tabescet omnis militia cæli et complicabuntur sicut liber cæli et desinet omnis militia eorum; et Apoc. 6: Cælum recedet quasi liber involutus; sol factus est niger sicut saccus cilicinus, et luna versa est in sanguinem.

 Angeli: Quid hic statis? etc.; hic Jesus qui assumptus est a vobis in cælum, etc. Ubi Redemptionem, ibijudicium.

 Apoc. 20: Et vidi thronum magnum candidum, et sedentem super eum, a cujus conspectu fugit terra et cælum, et locus non est inventus eis; et vidi mortuos, magnos et pusillos, stantes in conspectu throni; et libri aperti sunt, et alius liber apertus est qui est [258] vitæ (id est, vita); et judicati sunt mortui ex iis quæ scripta erant in libris, secundum opera ipsorum. ( Liber vitæ, in Apoc. 20, est vita Christi.) Danielis, 7: Aspiciebam donec throni positi sunt, et Antiquus dierum sedit, etc.; judicium sedit et libri aperti sunt: «Liber scriptus proferetur.».

 Bernardus; tres notæ vitæ spiritalis et sanitatis: Surge, ad Cælum intende ( qui terrena non sapiunt ); tolle grabatum tuum, dominari corpori; et ambulare in lege Domini..

 Quid dicent? Quomodo cecidisti, Lucifer, qui mane oriebaris? cui dictum erat: In cælum Ecclesiæ ascendes, super astra Dei exaltabo solium tuum, sedebis in monte testamenti, ascendes super altitudinem nubium, similis eris Altissimo, id est, ejus vicarius.