Vidimus et pro pastoralis Nostri muneris ratione accurate conspeximus quicquid ad Congregationum Sororum Visitationis Beatissimae Virginis Deiparae, in diocesibus Nostris constitutarum, initia, progressiones fructusque pertinebat; cumque nihil omnino in his notaverimus quod sanctissimos mores, probatos ritus, sacra placita Ecclesiae Catholicae, Apostolicae, Romanae, Matris nostrae, undequaque non redoleret, saperet et spiraret; Nos quidem, hactenus dictarum Sororum piissimis conatibus quantum, Domino cooperante, potuimus, fovendis, erigendis ac promovendis operam Nostram authoritatemque pastoralem libentissime contulimus, has Congregationes, quamplurimis virginibus viduisque quas procellosis seculi fluctibus Spiritus Sanctus eripere dignabitur, portum salutarem exhibituras, in eodem Spiritu confidentes..

 Quia vero accidit Congregationes istas, Deo aspirante et incrementum dante, in dies merito et numero majorem in modum augeri, ut Institutum tam pium et laudabile ratum ac stabile permaneret, Regulas has ac Constitutiones [501], quibus veluti muris firmissimis tota earum vivendi ratio deinceps muniretur ac constaret, illis unanimiter destinavimus et assignavimus, Congregationes hujusmodi, in Nostris diocaesibus erectas, quamdiu has institutiones servaverint, [in] Nostrae Nostrorumque successorum curae pastoralis et sollicitudinis sinuin, in Christi visceribus peramanter excipientes..

 Quare, omnes reliquae Congregationes, ab hac prima sive mediate, sive immediate originem ducentes, summis votis expetunt, ac humiliter petunt, ut in Monasteria ejusdem [517] Instituti ac Regulae convertantur, tum quia fortiori vinculo Deo ac vitæ religiosae addictae erunt, tum quia id gratius erit populis, tum quia magis conformes et inter se cohaerentes futurae sunt..