Osculetur me osculo oris sui; Fuge, Dilecte, assimilare capreae hinnuloque cervorum super montes aromatum.

 Orditur autem Salomon instinctu Spiritus Sancti ab unione: Osculetur me (quid est osculetur, nisi veniat et mecum jungatur per Incarnationem, in qua quæ ex ore Altissimi prodit Sapientia unitur carni nostræ? Unde: Veni, Domine, et noli tardare; Veniat Dilectus meus in hortum suum; Descendat sicut pluvia in vellus, etc.), et finit Ascensione: Fuge, inquit, Dilecte mi, et assimilare capreæ hinnuloque cervorum super montes aromatum.

 Fuge, sed assimilare capreæ, quæ ea quæ deorsum sunt respicit (mitte nobis alium Paraclitum ), hinnuloque cervorum, qui etsi scandat, tamen in ima, ubi matrem reliquit, respicit omni momento; sic naturam humanam Christus respicit, et ei munus Spiritus Sancti mittit.

 Sed assimilare capreæ.

 Et cap. 8: Fuge, Dilecte mi, et assimilare capreæ hinnuloque cervorum super montes aromatum.