ad Antioch.: «Elias meloten discipulo reliquit, Filius Dei ascendens suam carnem dimisit; sed Helias quidem exutus, Christus autem et nobis reliquit et ipsam habens» abscondit..

 «Quid faciam, miser?» In me sunt omnes thesauri miseriæ et abjectionis absconditi, imo et manifesti; in te autem omnes thesauri sapientiæ et scientiæ abscondit i, quin et nunc manifesti.

 Domine, in Cælo non sunt thesauri nisi sapientiæ, scientiæ et bonitati; tu autem omnes habes, in te enim sunt omnes: quomodo ergo dicis: Thesaurisate? Tu ipse da nobis thesauros et thesaurisabimus, et quia Mater tua veluti thesauraria thesauros abscondit, jube ut aperiat.

 Verum abscondit idolum sub veste, nam tous les courtisans l'excuserent.

 Abjectis cornibus abscondunt se; ilz se recelent dans leurs fortz et buissons, etc. Heu! abscondit se Adam, quia gratiam et cornua perdiderat; fugit Jonas; et David: Averte faciem tuam a peccatis meis, etc.; donec veniret desiderium collium æternorum.

 Adamus de Christo ad Mot explicat, qui: Et posuit os meum quasi gladium acutum, et posuit me quasi sagittam electam; in pharetra sua abscondit me.

 Diu abscondit Christum; sed qualis pharetra? Pectus Patris, sinus Patris.