Paterna deinceps bonitate innuit huiusmodi Societatem instituendam esse tamquam Congregationem votorum simplicium adeo ut socii coram Ecclesia vinculo religionis de facto essent devineti, dum coram seculari societate integra iurium civilium libertate fruantur.

 Ideo valide, et licite potest emere, vendere testamentum conficere atcque in aliena bona succedere, sed guamdiu in societate permanserit, nequit facultates suas administrare, nisi ea ratione et mensura qua Rector major in Domino bene judicaverit.

 Sed, quamdiu in societate permanserit, non potest facultates suas administrare, nisi ea ratione et mensura qua Rector in Domino bene iudicaverit.

 9° Unusquisque votis tenetur, donec in societate remanserit.

 Si quis vel iusta causa, vel prudenti Soperiorum iudicio, a societate discedat, a votis triennalibus poterit a Superiore Generali exsolvi.

 11° Verum tamen, si quis a societate egrediatur, nihil sibi ob tempus, quod in ea transegit, poterit adrogare, neque aliud secum ferre, quam quod Generalis Superior opportunum iudicabit.

 Licebit autem secum res immobiles ferre, atque etiam mobiles, quarum proprietatem ab ingressu in societatem servaverit, at nullum neque fructum, neque eorum administrationis rationem exposcere pro tempore quo in societate permanserit, nisi cum Rectore maiore aliquod peculiare pactum fuerit.

 5° Mutuum dare, accipere, vel ea, quae sunt apud se, aut in societate elargiri, contractus inire cuiuslibet generis, absque Superioris licentia non tantum cum externis, sed etiam cum sociis Congregationis omnino vetitum est.

 2° Qui firmam spem non habet, se, Deo adiuvante, virtutem castitatis, tum dictis, tum factis, tum etiam cogitationibus posse servare, in hac societate non profiteatur; in periculo enim saepe numero versabitur.

 11° Mortuo Rectori bis suffragabuntur socii, idque duplici de causa: 1° Tamquam grati animi pignus ob curas et labores, quos in regenda Societate sustinuit; 2° Ut a poenis Purgatorii liberetur, quae illi forsitan ob nostram causam perferendae erunt.