| 01-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome I-Les Controverses.html |
| A001001158 |
Optatus Milevitanus: Negare non potes scire te, in urbe Roma Petro primo Cathedram episcopalem esse collatam, in qua sederit omnium Apostolorum caput Petrus; et peu apres: Sedit prior Petrus, cui succedit Linus, Lino successit Clemens.. |
||||
| A001001160 |
165, ad Generosum: Petro successit Linus, Lino, Clemens. [283]. |
||||
| A001001178 |
S t Augustin, ad Generosum: Petro successit Linus, Lino, Clemens. |
| 07-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome VII-Vol.1-Sermons.html |
| A007000355 |
« Quis novus hic nostris successit sedibus hospes? ». |
||
| A007001189 |
Addit Rupertus notabile dictum: « Voluit dæmon similis esse Deo, » id ei non successit; « nunc vult Deum sibi similem fieri, id est, mendacem. |
| 08-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome VIII-Vol.2-Sermons.html |
| A008001768 |
Vos cogitastis et non successit, Deus cogitavit et factum est. |
||
| A008002609 |
Timiditas ergo successit audaciæ. |
| 12-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XII-Vol.2-Lettres.html |
| A012002088 |
Idque accidit anno millesimo quingentesimo nonagesimo octavo, adeoque [233] fœliciter successit ut Illustrissimus et Reverendissimus Cardinalis Florentinus, a latere Sedis Apostolicæ Legatus, diebus aliquot interpositis adveniens, multa jam hominum millia viderit conversa esse, quibus quidem ipse partim absolutionem contulit, partim ab Episcopo prædecessore meo, partim etiam a me dari voluit, cum scilicet in tanta pœnitentium copia, omnibus diei horis paratus esse deberet aliquis qui ad caulas Christi redeuntes oves exciperet.. |
| 23-Oeuvres de Saint Francois de Sales-Tome XXIII-Vol.2-Opuscules.html |
| A023002230 |
Porro igitur, ecce successit in ejus locum Claudius de Granier, vir dilectus Deo et hominibus, cujus memoria in benedictione est, quemque, propter veritatem, et mansuetudinem et pietatem, mirabiliter deduxit dextera Excelsi, similem illum faciens in gloria sanctorum ut honestaret eum in laboribus et impleret labores illius; huic enim praestantissimo Praesuli, quicquid propemodum in hac diaecesi non poenitendum videmus, nos ingenue [353] acceptum ferre justum est. |