Consideremus Rachelem esse cum ovibus patris; debemus et nos esse cum ovibus, amore, benevolentia, animo et corde: Anima est ubi amat.

 Dubium esse, apud D. Augustinum et posteriores, quomodo Jacob osculatus sit Rachelem, vel potius quomodo Rachel permiserit se osculo peti a Jacob.

 Jacob, conscium Rachelem sibi consobrinam, in ejus osculum, non expectato ejus consensu, irruisse.

 Noster ergo Jacob innocentissime suam Rachelem osculatur; Rachel urbane et amice ab homine bonæ indolis et vultus ingenui osculum excipit.

 Rachelem statim cucurrisse et nunciasse Labam.